Najwięksi przegrani w drafcie NFL 2023

Draft NFL 2023 jest w księgach i nadszedł czas, aby przeanalizować wszystko, co wydarzyło się w weekend. Oczywiście wszyscy poprawili się, dodając młode talenty, ale niektóre drużyny lepiej wykorzystały swój kapitał draftu niż inne – czy to tylko wybrani gracze, czy ogólna strategia.

W tym artykule opiszę moich pięciu największych przegranych z weekendu. Może to być konkretny zespół, który radził sobie naprawdę dobrze pod względem wykorzystania swoich aktywów, indywidualnych perspektyw, grup pozycyjnych lub weteranów NFL, ze względu na to, jak wpłynie to na nich.

Zwolennicy Brada Holmesa (w społeczności analityków)

Właśnie mówiłem o tym, jak kardynałowie oszukali Lwy w kilku transakcjach podczas draftu i wspomniałem, że w pewnym momencie wysłali weterana z powrotem do Filadelfii, więc po prostu kontynuujmy tutaj.

Mają kilku naprawdę dobrych piłkarzy – nie zrozumcie mnie źle. Jednak sposób, w jaki podeszli do weekendu pod względem tego, kiedy i gdzie się przenieśli, jak próbowali zmaksymalizować wartość i ogólną strategię, z pewnością bym kwestionował.

Ponieważ właśnie powiedziałem, że Kardynałowie mogli mieć trochę szczęścia z Teksańczykami, którzy byli zdeterminowani, by wybrać dwa i trzy, aby ustawić swoje kamienie węgielne po obu stronach piłki, pozwólcie, że zdejmę trochę ciepła z Brada Holmesa i reszta mosiądzu Lions.

Jestem prawie pewien, że nie spodziewali się, że Seahawks zabiorą prawdopodobnie faceta, którego celowali przez cały czas w Devon Witherspoon z Illinois. Już na początku tygodnia kalendarzowego był minusowym faworytem do zajęcia szóstego miejsca pod względem kursów bukmacherskich i myślę, że w trakcie tego procesu mogłem zobaczyć dwa pozorowane drafty, które stawiły mu Seattle.

Biorąc to pod uwagę, kiedy Cardinals zadzwonili – i oczywiście nie wiem, czy to była jedyna zainteresowana drużyna – ledwo uzyskali nadwyżkę w oparciu o wykresy wartości draftu, cofając się o sześć miejsc do 12 (w zamian za 34 i 168, jednocześnie otrzymując back pick 81) i wybrał numer dwa jako biegacz z Alabamy, Jahmyr Gibbs.

Absolutnie go kocham i prawdopodobnie miałem go tak wysoko, jak ktokolwiek na 17. miejscu w klasyfikacji generalnej mojej dużej tablicy, ale nawet dla mnie to dość bogate. Co ważniejsze, mogliby mieć ludzi, których słusznie uważa się za perspektywicznych pokoleń, takich jak Bijan Robinson z Teksasu, gdyby tylko utknęli w wieku sześciu lat.

Rezultatem wybrania tam biegacza było to, że ostatecznie wymienili wysokiego zawodnika drugiej rundy sprzed kilku lat z bardzo podobnym zestawem umiejętności w D’Andre Swift na rzecz czwartej rundy 2025 przez Eagles.

Swój inny wybór z pierwszej rundy (18. miejsce) w sumie wybrali liniowego obrońcy z Iowa, Jacka Campbella, który był moim LB1 i jest błędnie przedstawiany jako ten wewnętrzny łomot. Naprawdę lubię tego gracza, ale jeszcze raz – jest dla mnie za wysoko i co ważniejsze, nawet jeśli zobaczysz po nim duży spadek, następnym legalnym obrońcą poza piłką, który zszedł z planszy, był Drew Sanders z Arkansas na początku trzecia runda – i rzeczywiście ma uzasadniony pośpiech w górę.

Następnie, po zdobyciu dwóch pozycji o najniższej wartości, w drugiej rundzie polubiłem Sama LaPortę z Iowa (34. ogólnie) i Briana Brancha z Alabamy (45. miejsce), co moim zdaniem ma dużo sensu. Słyszałem, jak ludzie mówili, że jeśli zamieni się niektóre z tych nazw, to właściwie jest to solidna grupa, z czym się zgadzam – ale to nie tak działa!

Dostaję wybór Hendona Hookera (68.) w trzecim, chociaż czułbym się znacznie lepiej, gdyby upewnili się, że Will Levis jest na szczycie drugiego, ponieważ wydaje się to dla nich bardziej jasnym kierunkiem, ale to, co naprawdę mnie zirytowało, to to, że wybrali 122, 139 i 168 dla selekcji tuż w pierwszej setce, która została wykorzystana w rozwojowym ataku nosa u Brodrica Martina z zachodniego Kentucky, który na podstawie moich i konsensusu rankingów był w siódmej rundzie perspektywa.

To po prostu słabe zrozumienie zarządu i alokacji zasobów dookoła i myślę, że wszystkie usługi analityczne ostatecznie ocenią swoją klasę wyjątkowo nisko.

Ryana Tannehilla

Zakładając, że nikt nie spodziewał się, że Andy Dalton, Davis Mills czy Gardner Minshew wystartują w tym roku – w końcu na cały sezon – Ryan Tannehill byłby tym na przeciwległym końcu spektrum do Geno Smitha, o którym wspomniałem wcześniej jako zwycięzca.

Dyskusja wokół niego była już w zeszłym roku, kiedy Tytani wybrali Malika Willisa w drafcie i spotkał się z (nieuzasadnioną) krytyką za to, że powiedział na konferencji prasowej, że nie jest „tu po to, by być mentorem” nowicjusza, ale ten facet uległ im w w trzeciej rundzie i chociaż miałem go jako QB1 w znacznie słabszej klasie, nie spodziewałem się, że Willis wystartuje w tym roku.

Nie zrobił tego, dopóki stopa Tannehilla nie doznała kontuzji, a kiedy ten facet został umieszczony w kontuzjowanej rezerwie, Tennessee podpisał kontrakt z Joshem Dobbsem w nadziei, że nadal wygra słaby AFC South – który ostatecznie rozpoczął ostatnie dwa tygodnie.

Teraz jednak aktywnie wymienili się na 33. miejsce w klasyfikacji generalnej, awansując o osiem miejsc w zamian za zamianę pick-swap w trzeciej rundzie i kolejne trzy w przyszłym roku, aby wybrać Willa Levisa z Kentucky QB.

Więc chociaż wydaje się, że Tannehill był w stanie odeprzeć Willisa, który nadal uważam, że ma dużo talentu i nie ma naprawdę uczciwego strzału, biorąc pod uwagę, że został rzucony w bardzo krótkim czasie i zasadniczo nie miał opcji łapania podania mu pomóc, jako ktoś, kto moim zdaniem nie powinien wychodzić na boisko aż do końca swojego debiutanckiego sezonu, teraz jest kolejny pretendent w pokoju.

Teraz dwa pozytywne aspekty dla weterana sygnalizującego są takie, że Tytani mogli już zapewnić sobie Levisa na 11. miejscu w klasyfikacji generalnej, ale początkowo go wyprzedzili, grając na stole i podejmując do pewnego stopnia ryzyko, a potem patrzę na nowicjusza jako ktoś, kto jest na podobnym etapie rozwoju jak Willis w zeszłym roku.

Różnica w stosunku do Levisa polega na tym, że w 2021 roku faktycznie działał w profesjonalnym stylu ataku, mając duże doświadczenie w pracy ze środka i proszono go o odczyty typu NFL.

Jeśli Liam Coen nie zostanie koordynatorem ofensywy Baranów na sezon 2022, przed powrotem do Kentucky, spojrzymy na Wildcat QB jako mniejszy projekt, ponieważ jego podejmowanie decyzji i niespójna praca nóg są poświęcane większej uwagi i pracują nad , mając jednocześnie rozgrywającego, który jest w stanie pokonać mniejsze figury na linii O i pod względem odbierania talentów.

Tak więc, chociaż na taśmie są rzeczy, których nie spodziewałbyś się po seniorze z czerwonymi koszulkami z 26 startami w karierze, jest też wiele do polubienia, jeśli chodzi o sposób, w jaki piłka wyskakuje z jego ręki, siłę ramienia do oddawania strzałów z pola gra akcji, zagrożenie, jakie stwarza bieganie bez kontuzji stopy i ogólna wytrzymałość.

Myślę, że wszystkie zaangażowane strony odniosłyby korzyści, gdyby Levis siedział do końca roku, jeśli Tennessee potencjalnie zostanie wyeliminowany z rywalizacji w play-offach, ale nie wykluczam przeniesienia Tannehill poza sezonem lub przed terminem handlu, jeśli Tytani tego nie zrobią t mieć dobry start.

Klasa bezpieczeństwa

Porozmawiajmy teraz o graczach w tym drafcie, a grupa pozycyjna nie otrzymała miłości. W zależności od tego, czy policzysz Briana Brancha z Alabamy i Jartaviusa Martina z Illinois jako zabezpieczenia, ponieważ głównie ustawili się w kolejce do niklu i tam prawdopodobnie zostaną rozmieszczeni odpowiednio przez Lwy i Dowódców, możesz argumentować, że żadne legalne bezpieczeństwo nie wypadło z planszy, dopóki Byli koledzy Martina z drużyny, Sydney Brown, udają się do Eagles na szczycie trzeciej rundy (66. miejsce w klasyfikacji generalnej).

Tylko dwóch innych zostało wybranych na resztę dnia – Ji’Ayir Brown z Penn State (87.) jadący do 49ers i Jordan Battle (95.) z Alabamy jadący do Bengals. Dwa kolejne zostały wybrane w czwartej rundzie, zanim ostatecznie zobaczyliśmy 13 połączonych w ostatnich trzech rundach weekendu.

Generalnie nie zwracałbym na to zbytniej uwagi i wiele osób nazwało to słabszą klasą bezpieczeństwa. Chociaż nie uważam jej za jedną z silniejszych grup, jakie widzieliśmy w ostatnich latach i brakuje nam wśród niej jakichkolwiek graczy z blue chipów, nie zgadzam się z sentymentem do klasy jako całości.

Miałem ośmiu facetów w mojej osobistej pierwszej setce (w tym Brancha i Martina, których wymieniłem na górze) i sześciu innych wśród „kolejnych 30 nazwisk”, które wymieniłem poniżej – czyli w zasadzie 14 w mojej pierwszej 130.

Wiem, że osobiście byłem wyżej w grupie niż konsensus, ale nawet patrząc na to, gdzie według przewidywań zajdą niektóre z tych nazwisk – Antonio Johnson z Texas A&M (160. miejsce) ostatecznie zajął piąte miejsce zamiast skrajnego drugiego/trzeciego zawodnika , Jammie Robinson ze stanu Floryda (145.) wybrał około 50 typów później niż oczekiwano, a Chris Smith II z Georgii (170.) czekał prawie 100 typów dłużej.

W sumie 19 zabezpieczeń znalazło się wśród 259 najlepszych potencjalnych klientów, na podstawie tablicy konsensusu dostarczonej przez MockDraftDatabase.com.

Co nam to mówi? Cóż, po pierwsze, mogą być problemy medyczne z tymi facetami, których nie jesteśmy świadomi. Nie mogę z tym rozmawiać. Jednak moja teoria obraca się bardziej wokół schematycznych zmian, jakich ostatnio doświadczyła meta futbolu defensywnego.

Ponieważ coraz więcej drużyn NFL dostosowuje zasady dzielenia bezpieczeństwa, profile facetów, których teraz szukają na zapleczu, zmieniły się. Jasne, są drużyny, które nadal cenią sobie wolne typy bezpieczeństwa, które mogą grać na numerach piłek, a gracze z dystansu zawsze będą pożądani, ale nie chodzi o to, aby cały czas znajdować tych sportowców na wysokim poziomie.

Wiele drużyn szuka bardziej wszechstronnych zestawów umiejętności, w których mogą rzucić kogoś w głęboki słupek, ale także jeździć po trasach w ćwiartkach po swojej stronie, w zasadzie grając na dystans z odbiorcami automatów z dodatkową amortyzacją, a może przede wszystkim, naładuj aleję przeciwko biegowi, aby wyrównać ujemne liczby pudełek.

Te profile graczy są obecnie łatwiejsze do znalezienia w późniejszych rundach – co było widoczne po tym, jak bardzo ta klasa została zepchnięta – i to jest trend, który będę uważnie śledzić w przyszłości.

Jets w Nowym Jorku

Nie chciałem tu źle mówić o zbyt wielu drużynach jako całości, ponieważ tak jak powiedziałem na samym początku – wszyscy poprawili się w weekend i każda drużyna wybrała graczy, których naprawdę lubiłem oglądać na taśmie.

Było kilka innych, które wrzuciłbym do tego samego wiadra co Jets (wymienione poniżej w następnym akapicie), ale jakoś mi utkwiły, ponieważ nie jestem pewien, o ile są teraz lepsze.

Biorąc pod uwagę, że teraz świadomie weszli w okienko, w którym muszą w pełni wykorzystać obronę, która zakończyła sezon w pierwszej piątce według kilku wskaźników (punkty na mecz, DVOA, wskaźnik sukcesu itp.), dwóch ofensywnych debiutantów kandydatów Roku (jeśli Breece Hall pozostał zdrowy), a teraz dołączył do nich Aaron Rodgers.

Łączysz wszystkie te czynniki i rozumiesz, że mając głównego trenera rozpoczynającego trzeci rok i dyrektora generalnego, który jest teraz w piątym roku, muszą wygrać ten sezon.

Dwie rzeczy, na które nie chciałem, aby mój punkt widzenia zbytnio tu wpłynął – ponieważ wszyscy są zmęczeni Zachem Wilsonem, naprawdę wierzę, że Jets zawiedli go co najmniej tak bardzo, jak on do tej pory jako drugi ogólny wybór, kiedy wycofali się go naprawdę z powodu prostego „Nie” na konferencji prasowej, kiedy miał wtedy 4 i 2 jako starter.

Nie zamierzam więc przypisywać im ogromnej zasługi za to, że Aaron Rodgers wyszedł z odosobnienia w ciemności ze zmienionym nastawieniem i chęcią dołączenia do ich zespołu, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że zrezygnowali z dużo więcej, niż się spodziewałem, aby go pozyskać Packers, którzy już przeszli do swojego młodego QB w składzie.

Biorąc to pod uwagę, mając teraz tylko dwa typy każdego z pierwszych dwóch dni, naprawdę zaczęli to przybijać. I chociaż myślę, że osiągnęli dobrą wartość z centrum Wisconsin, Joe Tippmanem, który zajął 52. miejsce w klasyfikacji generalnej, naprawdę wszyscy kazali im atakować przy wyborze numer 15.

Zamiast tego obserwowali, jak trzy najlepsze nazwiska schodzą z tablicy w pierwszych jedenastu selekcjach i nie czuli pilnej potrzeby zapewnienia im tego miejsca. Rywale z dywizji, Patriots, chętnie pomogli Steelersom w skoku z Nowego Jorku dla Brodericka Jonesa z Georgii i tam zajęli 15. miejsce w klasyfikacji generalnej, zajmując kolejną obronę, kiedy mieli już co najmniej czterech legalnych facetów w ramach rotacji.

Rozumiem, że uwielbiają utrzymywać te ciała w świeżości i że zaprzeczają, że byli zamknięci w OT, ale po prostu tego nie kupuję.

The Gang Green wrócił w dniu 3 i ostatecznie zainwestował w tę pozycję z Carterem Warrenem z Pittsburgha (120. ogólnie), który moim zdaniem jest długim, dobrze skoordynowanym sportowcem z potencjałem, by stać się starterem w przyszłości, ale odpada rozdarty łąkotkę, zaczynał tylko od lewego ataku i miał poważne problemy z rzutami karnymi na studiach.

Z pewnością lubię Izzy’ego Abanikandę jako dużego zagrożenia z backfield poza Pittem (143. ogólnie), ale myślę, że odzyskanie głębi w siódemce powinno być wyżej na liście priorytetów.

Z ich ostatnich trzech typów tylko jeden miał ocenę kwalifikującą do draftu – Zack Kuntz z Old Dominion, który szokująco przetrwał do siódmej rundy pomimo historycznie świetnego kombajnu, prawdopodobnie z powodu obaw o kontuzje – i wszyscy z nich zostali wybrani głównie ze względu na do elitarnych testów sportowych. To po prostu nie jest bliskie standardowi, który GM Joe Douglas wyznaczył w ostatnich latach.

Dawanda Jonesa

W przypadku ostatniego tutaj rozważałem „właścicieli dynastii Kennetha Walkera”, ponieważ Seahawks sporządzili kolejnego biegacza, którego bardzo lubię w drugiej rundzie i przechodzącego specjalistę w siódmej, aby odebrać możliwości produkcji fantasy.

Jednak nie omawiałem jeszcze indywidualnej perspektywy draftu i pomyślałem, że należy tu wspomnieć o „drugim” ataku ofensywnym stanu Ohio. Po tym, jak przewidywano, że znajdzie się w pierwszej pięćdziesiątce, a jego nazwisko było często wymieniane w udawanych draftach, monstrualny liniowy czekał aż do dnia 3, kiedy Browns ostatecznie zakończyli ślizg na 111. miejscu w klasyfikacji generalnej.

Stało się to po tym, jak zobaczył, jak jego lewy przeciwnik Buckeye został wybrany na szóstym miejscu w klasyfikacji generalnej i dziewięciu całkowitych OT schodzących z planszy jako pierwszy.

Oczywistym zmartwieniem Jonesa, patrząc tylko na to, jaki jest gigantyczny, jest to, czy będzie w stanie utrzymać się w piłkarskiej formie. Kiedy ostatni raz mierzyliśmy go w kombajnie, OT stanu Ohio miał 6’8 ”i 374 funty.

Pobiegł zgodnie z oczekiwaniami, z 5,35 w 40 i najgorszym podziałem na dziesięć jardów imprezy (1,92). Ani w Indy, ani podczas zawodów Buckeye pro nie zdecydował się na skoki ani ćwiczenia zwinności, a także odmówił kolejnego ważenia w Columbus. Jednak to, co najwidoczniej nie spodobało się oceniającym NFL, to fakt, że po jednym z dominujących treningów w Senior Bowl postanowił – tak jak powiedział mu jego agent – ​​przesiedzieć resztę tygodnia bez widocznej kontuzji.

Jego brak chęci pełnego zaangażowania się w proces i być może brak odpowiednich odpowiedzi na spotkaniach, o które pytano, są tym, co moim zdaniem mogło spowodować, że spadł tak daleko.

Ponieważ numery kontraktów są zasadniczo zablokowane ze względu na to, gdzie wybierani są gracze, najprawdopodobniej jest to ponad 1,5 razy mniej pieniędzy na jego kontrakcie, niż otrzymałby, gdyby wybrał około 50.

Tak późne pójście nie tylko zaszkodziło Jonesowi finansowo, ale także będzie miał trudności z zobaczeniem pola w najbliższym czasie w Cleveland – chyba że użyją go jako jumbo tight-end w niektórych pakietach krótkiego metrażu.

The Browns niedawno wybrali opcję piątego roku Jedricka Willsa Jr., utrzymując go jako lewego ataku przynajmniej przez następne dwa sezony, a facet po prawej stronie, Jack Conklin, właśnie podpisał czteroletni kontrakt z większym opóźnieniem, 60 $ -milionowe rozszerzenie w grudniu.

Dla ludzi, którzy zastanawiają się, czy mogliby przenieść go do gardy – trudno mi wyobrazić sobie jakikolwiek scenariusz, w którym spróbują wykorzystać potencjalne outy w umowach Joela Bitonio lub Wyatta, ponieważ są to gracze na poziomie Pro Bowl / All-Pro.

Nawiasem mówiąc, właśnie ponownie podpisali kontrakt z centrum Ethanem Pociciem. Jedynym jasnym punktem dla Jonesa jest to, że będzie mógł pracować pod okiem jednego z najlepszych trenerów O-line, Billa Callahana, aby opracować zestaw kopnięć niezbędny do tego, aby przejść do zawodowców.

Inne wątpliwe klasy draftu: Atlanta Falcons, Chicago Bears, Kansas City Chiefs i San Francisco 49ers.

Jeśli podobał Ci się ten podział, rozważ sprawdzenie oryginalnego utworu i obejrzyj wszystkie inne moje materiały wideo tutaj !

Twitter: @halilsfbtalk

Instagram: @halilsrealfootballtalk