A16 Bionic: Czy Apple się kończy?

Wraz z premierą nowych iPhone’ów Apple sformalizował też chip A16, który choć przewyższa konkurencję, nie robił większego wrażenia.

Zastała architektura?

Kilka dni temu Apple ogłosiło nowy iPhone 14 Pro z bionicznym chipem A16 obsługującym podobny układ do A15, ale z grawerowaniem 4 nm TSMC. Posiada, podobnie jak w poprzedniej wersji, 6 rdzeni, z czego 2 to rdzenie produktywne, a 4 to rdzenie wydajne.

Wbrew swoim przyzwyczajeniom marka Apple ujawniła bardzo niewiele na temat wydajności swoich nowych serc. Do celów prezentacji mieliśmy tylko jeden rysunek, który nie jest najbardziej szczegółowy i dotyczy przede wszystkim A13, SoC wydanego ponad trzy lata temu.

Jak wytłumaczyć tę „ostrożność”, jeśli Apple nie jest przyzwyczajony do utrzymywania niskiego profilu w tych sprawach? Czy architektura to naprawdę ewolucja, czy to naprawdę tylko te częstotliwości, które wzrosły? Pierwsze wyniki na Geekbench dają nam pierwszy wgląd w odpowiedź.

Poziom czy sufit w ewolucji SoC firmy Apple?

Uzyskując wynik 1879 w jednordzeniowym teście Geekbench 5, A16 osiąga o 6% wyższy wynik niż A15, ze wzrostem częstotliwości o około 7%. Ta obserwacja dotyczy nie tylko najnowszego chipa Apple, ponieważ w A14 marka prawie tylko zwiększyła częstotliwości, aby móc zaoferować lepszą wydajność, a nie może już oferować prawdziwych skoków, jak mogliśmy to zobaczyć na A13, gdzie poprzedza SoC. ich.

To ciekawa obserwacja, choć dla wielu ARM ISA jest uważana za architekturę, która zastąpi x86, ponieważ jest bardziej skalowalna. Apple, który jest niekwestionowanym liderem w architekturze ARM, zacznie wykazywać oznaki słabości w swojej zdolności do oferowania lepszych IPC z każdym pokoleniem. Czy stoimy w obliczu poziomu, pułapu lub drenażu mózgów w ostatnich latach, które karzą Apple SoC?