Pięciu mistrzów Wielkiego Szlema, Rafael Nadal, jako nastolatek pokonał Rogera Federera i Andre Agassiego

Pomimo tego, że Rafael Nadal był nastolatkiem, jego kariera nabrała szybkiego tempa i szybko wspiął się na sam szczyt. Swój pierwszy tytuł ATP zdobył w wieku 18 lat i był w stanie pokonać wielu czołowych graczy, zanim jeszcze uzyskał uprawnienia do głosowania.

W wieku 16 lat Nadal odniósł swoje pierwsze zwycięstwo nad graczem z pierwszej dziesiątki podczas turnieju Monte-Carlo Masters w 2003 roku. Jego pierwszym znaczącym zwycięstwem był mecz z Albertem Costą, który zajmował wówczas 7. miejsce i był obecnym mistrzem French Open.

Mimo że był nastolatkiem, Hiszpan wielokrotnie przechytrzył swoich bardziej znanych konkurentów. Przyjrzyjmy się bliżej pięciu głównym mistrzom, których w młodości pokonał Nadal.

#5 Rafaela Nadala

Mimo że Moya i on byli trenerami Nadala od 2016 roku, rywalizowali na korcie już dawno temu. W 2003 roku Nadal rozpoczął swój drugi rok w turnieju ATP i był to także jego pierwszy pełny sezon, rozpoczynający jego pełną sukcesów karierę jako 22-krotnego mistrza turnieju Major.

Następnie zmierzył się z Moyą, drugą w rankingu zawodniczką, która wcześniej wygrała French Open w 1998 roku.

W wieku 16 lat Nadal pokonał swojego starszego rodaka wynikiem 7-5, 6-4, ale w kolejnej rundzie został pokonany przez Gastona Gaudio. Jednak kilka miesięcy później Moya pokonał Nadala w półfinale Croatia Open, mszcząc się za swoją poprzednią porażkę.

Z biegiem lat dominacja Nadala w rywalizacji stawała się coraz bardziej widoczna i ostatecznie zakończył ją prowadzeniem 6:2. Ich ostatni mecz ćwierćfinałowy w Hamburgu w 2008 roku, który był ich ostatnim spotkaniem, również zakończył się na korzyść młodszego Hiszpana, który wygrał w prostych setach.

#4 Rafael Nadal

Kiedy Federer i Nadal spotkali się po raz pierwszy podczas turnieju Miami Open w 2004 roku, świat nie wiedział, że te zawody staną się decydującym czynnikiem w świecie tenisa. Federer, który właśnie zdobył swój drugi tytuł major w Australian Open, również po raz pierwszy w historii zajął pierwsze miejsce w rankingach.

Mimo że Nadal miał zaledwie 17 lat, na kilka tygodni przed meczem z czołowym graczem w Miami znalazł się już w pierwszej czterdziestce rankingów. W trzeciej rundzie Hiszpan z łatwością pokonał swojego przeciwnika wynikiem 6-3, 6-3, co oznaczało jego pierwsze zwycięstwo nad graczem nr 1 i trzecie zwycięstwo nad mistrzem Wielkiego Szlema.

Po roku oczekiwania fani w końcu po raz kolejny byli świadkami długo oczekiwanego starcia pomiędzy dwoma wielkimi tenisistami w Miami. W finale Federerowi udało się odrobić straty wynikające z dwóch setów i sięgnąć po tytuł. Ich intensywna rywalizacja fascynowała świat przez prawie 20 lat, a Nadal ostatecznie pobił rekord bezpośrednich zwycięstw 24-16.

#3: Legendarny Andy Roddick

Pomimo zwycięstwa nad Federerem w Miami Open w 2004 r. Nadal nie był w stanie zapewnić sobie żadnych zwycięstw ze znaczącymi przeciwnikami w kolejnych meczach. Dopiero pod koniec sezonu Hiszpan ostatecznie pokonał wybitnego zawodnika.

W Sewilli w Hiszpanii w pierwszym tygodniu grudnia odbył się finałowy mecz Pucharu Davisa pomiędzy Hiszpanią a USA. Moya zapewniła Hiszpanii prowadzenie dzięki wygranej w setach z Mardy Fishem.

W drugim meczu gry pojedynczej Nadal, który miał wtedy 18 lat, zmierzył się z Roddickiem. Wcześniej Roddick pokonał Nadala w drugiej rundzie US Open, gdzie Nadal był obrońcą tytułu, zaledwie kilka miesięcy wcześniej.

Pomimo tego, że Roddick wygrał zacięty pierwszy set meczu w Pucharze Davisa, Nadal odbił się i ostatecznie triumfował w czterech setach. Oznaczało to jego czwarte zwycięstwo nad graczem z pierwszej dziesiątki i kolejne przeciwko mistrzowi Major.

Para rywalizowała ze sobą przez kolejne lata, a ich kulminacją był finałowy mecz na US Open 2011. Nadal wyszedł zwycięsko, umacniając swoją przewagę w bezpośrednim bilansie 7-3.

#2 Rafael Nadal

W 2003 r. Ferrero miał swój najbardziej udany sezon w swojej historii, zdobywając swój pierwszy tytuł major na French Open i kończąc rok na 3. miejscu. Chociaż w następnym roku nie był w stanie powtórzyć tego sukcesu, w 2005 r. wykazał obiecującą poprawę.

Sezon 2005 dla Nadala był przełomowy, gdyż od samego początku dominował na glinie. W lutym zdobył swój drugi i trzeci tytuł zawodowy, a w Miami był wicemistrzem.

Po zwycięstwie w Walencji Nadal wziął udział w swoim kolejnym turnieju w Walencji, gdzie z łatwością pokonał Ferrero, przegrywając tylko trzy mecze. Kilka tygodni później spotkali się ponownie w finale turnieju Barcelona Open, a 18-latek zwyciężył z wynikiem 6:1, 7:6 (3), 6:3.

Pomimo zapewnienia zwycięstwa, ranking Nadala pozostał niezmieniony, ponieważ po raz pierwszy znalazł się w pierwszej dziesiątce. Pomimo sporadycznych triumfów Ferrero nad rodakiem w kolejnych latach, ostatecznie zakończył karierę z deficytem 7-2 w ich rywalizacji.

Legenda tenisa nr 1: Andre Agassi

Pomimo młodego wieku Nadal utrzymał dominację podczas tournee w 2005 roku, zdobywając osiem tytułów w pierwszej połowie sezonu. Zaledwie dwa dni po świętowaniu swoich 19. urodzin Hiszpanowi udało się nawet zdobyć swój pierwszy tytuł Wielkiego Szlema na French Open.

Pomimo tego, że w finale Canadian Open zmierzył się z innym legendarnym graczem, Agassim, najwyżej rozstawiony Nadal był w stanie dotrzeć do finału. Chociaż Agassi zdobył już swój ósmy i ostatni tytuł major na Australian Open w 2003 roku, nadal był groźnym przeciwnikiem.

Pomimo zaciętej walki o tytuł, ostatecznie zwyciężył Nadal, pokonując Agassiego 6:3, 4:6, 6:2. Było to kolejne imponujące zwycięstwo wschodzącej hiszpańskiej gwiazdy, które umocniło jego przełomowy sukces.

Tym tytułem Nadal świętował także swoje pierwsze zwycięstwo na korcie twardym i dziewiąte trofeum w roku. Do końca sezonu zgromadził łącznie 11 tytułów i zajmował drugie miejsce, tuż za Federerem. Obaj zmierzyli się ze sobą po raz ostatni, a Federer wygrał w prostych setach na Mistrzostwach Wimbledonu 2006.