Joga i techniki oddychania dają nadzieję na złagodzenie objawów astmy, mówi badanie

Astma, niejednorodna choroba układu oddechowego, dotyka miliony osób na całym świecie, prowadząc do świszczącego oddechu, duszności, ucisku w klatce piersiowej i kaszlu. Historycznie ćwiczenia były uważane za ryzykowne dla pacjentów z astmą ze względu na potencjalne zaostrzenia.

Jednak ostatnie badania kwestionują ten pogląd, wykazując, że naukowy trening fizyczny może rzeczywiście poprawić funkcje oddechowe i wydolność wysiłkową u osób z astmą.

W niedawnym badaniu przeprowadzono kompleksową analizę w celu porównania wpływu różnych rodzajów ćwiczeń na czynność płuc u dorosłych pacjentów za pomocą metaanalizy sieciowej. To innowacyjne podejście obejmowało szeroki wachlarz ćwiczeń, rzucając światło na najskuteczniejsze strategie poprawy funkcji płuc.

Badanie podkreśla potencjał interwencji ruchowych w pozytywnym wpływie na czynność płuc u pacjentów z tą chorobą, podważając tradycyjne nieporozumienia. Odkrycia sugerują, że dostosowane programy ćwiczeń, takie jak BT + AT i YG, mogą być skutecznymi narzędziami do poprawy jakości życia osób cierpiących na tę chorobę.

Krótkie zapoznanie się z metodologią

Naukowcy przeprowadzili wyczerpujące przeszukiwanie elektronicznych baz danych w celu zidentyfikowania randomizowanych badań kontrolowanych (RCT), które badały wpływ ćwiczeń na czynność płuc u dorosłych chorych na astmę . Zebrali i przeanalizowali dane z 28 RCT obejmujących ponad 2000 pacjentów z astmą.

Porównano różne metody ćwiczeń, w tym trening oddechowy, trening aerobowy, trening relaksacyjny, trening jogi i ich kombinacje. Analiza obejmowała techniki statystyczne, takie jak wystandaryzowane średnie różnice i powierzchnia pod skumulowanym rankingiem (SUCRA), aby uszeregować i porównać skuteczność różnych ćwiczeń.

Wyniki ujawniły moc jogi i innych ćwiczeń

Poprawiona czynność płuc: Wbrew powszechnemu przekonaniu różne ćwiczenia fizyczne znacząco poprawiły parametry czynności płuc, w tym natężoną objętość wydechową w pierwszej sekundzie (FEV1), natężoną pojemność życiową (FVC), szczytowy przepływ wydechowy (PEF) oraz stosunek FEV1 do FVC (FEV1/FVC).

Optymalne interwencje ruchowe: Wśród różnych analizowanych interwencji ruchowych, oddychanie w połączeniu z treningiem aerobowym (BT + AT) i treningiem jogi (YG) okazało się najkorzystniejszą strategią poprawy czynności płuc u dorosłych chorych na astmę.

Zmienność efektów: W badaniu podkreślono, że różne interwencje prowadziły do ​​różnego stopnia poprawy różnych parametrów czynności płuc. Na przykład trening relaksacyjny (RT) wykazał największy wpływ na poprawę poziomów FEV1, podczas gdy BT + AT i YG miały największy wpływ na poprawę odpowiednio poziomów FVC i PEF.

Jak ćwiczenia pomagają chorym na astmę?

Wytrzymałość mięśni oddechowych: Ukierunkowane schematy ćwiczeń mogą zwiększyć wytrzymałość mięśni oddechowych. Ta wytrzymałość ułatwia ruch przepony, zmniejsza zużycie tlenu podczas oddychania i ostatecznie poprawia funkcję wentylacji płuc.

Wydolność tlenowa: Trening aerobowy, szczególnie w połączeniu z oddychaniem przeponowym, sprzyja skurczowi i relaksacji przepony. Ten rytmiczny ruch przepony wpływa na ciśnienie w klatce piersiowej i jamie brzusznej, optymalizując dopływ krwi do narządów oddechowych.

Redukcja obrzęku błony śluzowej oskrzeli: Techniki treningu relaksacyjnego pomagają złagodzić negatywne ogniska pobudzające w korze mózgowej. Stabilizując funkcje neuroendokrynne i zmniejszając uwalnianie mediatorów stanu zapalnego, trening relaksacyjny może złagodzić obrzęk błony śluzowej oskrzeli, poprawiając wentylację.

W jaki sposób udoskonalone techniki oddychania pomagają pacjentom z astmą?

Aktywacja przepony: ćwiczenia oddechowe przepony kładą nacisk na przeponę, kluczowy mięsień w procesie oddychania. Ćwiczenia te nie tylko wzmacniają przeponę, ale także koordynują rytmiczny ruch, który przynosi wiele korzyści, ostatecznie poprawiając czynność oddechową.

Zmniejszony opór dróg oddechowych: techniki oddychania mają moc łagodzenia powszechnej przeszkody dla pacjentów z astmą: oporu dróg oddechowych. Wprowadzając subtelne korekty ciśnienia śródpłucnego, techniki te powodują znaczące zmiany, które ułatwiają przepływ powietrza, sprawiając, że każdy oddech staje się bezwysiłkowy dla osób z problemami z oddychaniem.

Zwiększone natlenienie: Techniki oddychania odgrywają kluczową rolę w optymalizacji wymiany tlenu – procesu podtrzymującego życie, który wykracza daleko poza sferę fizyczną. Dzięki tej optymalizacji tkanki organizmu otrzymują wystarczającą ilość tlenu, co stanowi podstawę solidnego zdrowia i żywiołowej witalności.