Theatrhythm Final Bar Line Review: Święto Ultimate Final Fantasy

Jako gra rytmiczna jest zarówno przystępna, jak i satysfakcjonująca. Jako święto marki Final Fantasy jest praktycznie niezrównane.

Jak na serię, która rozpoczęła się wyłącznie na ekranach dotykowych, zanim zaoferowała opcjonalny schemat sterowania przyciskami w swojej kontynuacji, rozgrywka Theatrhythm niezwykle dobrze odwzorowuje standardowe kontrolery. Większość wyzwalaczy nut można aktywować, naciskając dowolny przycisk twarzy, przycisk ramienia lub spust. Tymczasem wyzwalacze suwakowe umożliwiają przesuwanie dowolnym drążkiem analogowym.

Ta prosta konfiguracja ma ogromne znaczenie dla ułatwienia nowicjuszom różnych rzeczy i zapewnia opcje dla wszystkich. Większość graczy prawdopodobnie będzie skłaniać się ku przyciskom twarzy, ponieważ są one de facto wejściem dla większości gier rytmicznych na konsole, ale bardziej doświadczeni gracze mogą zadowolić się wyzwalaczami lub przyciskami na ramionach, aby zapewnić natychmiastowy dostęp do każdego możliwego układu spustów na trudniejszych ustawieniach.

Chociaż ta zmiana jest nieunikniona dla tych, którzy chcą zaangażować się w grę na wysokim poziomie, Theatrhythm Final Bar Line nie zmusza cię do osiągnięcia tak wysokiego poziomu. Podstawowy postęp w grze obraca się wokół zadań serii, a każda gra Final Fantasy otrzymuje własną miniaturową linię zadań. Jednak niektóre tytuły są zgrupowane w jedną serię, na przykład kontynuacje Final Fantasy 13.

Poruszasz się po liniowej ścieżce, usuwając utwory, aby przejść przez serię. Ukończenie każdej piosenki odblokowuje ją do użycia jako standardowa scena muzyczna, oddzielona od jakichkolwiek opcjonalnych zadań. W tym miejscu Theatrhythm Final Bar Line zaspokaja potrzeby wielu odbiorców bez kompromisów. Ci, którzy chcą po prostu grać dla podstawowych wrażeń, mogą to zrobić. Satysfakcjonująca rozgrywka pozostaje taka sama niezależnie od składu drużyny. Jednak zwolennicy kompletacji i fani role-playing wyciągną wiele z systemów RPG.

Misje różnią się stopniem trudności, a większość z nich jest tak prosta, jak wyczyszczenie z określonym wynikiem lub posiadanie określonej postaci w drużynie. Jednak mniej więcej jedna trzecia zadań jest na tyle trudna, że ​​będziesz musiał podejmować wykalkulowane decyzje dotyczące składu drużyny i ładunków umiejętności. Zadania wymagające pokonania bossów w określonym czasie lub zadania określonej ilości obrażeń są prawie niemożliwe do wykonania bez strategii i skupienia.

Przejście na kontroler jako jedyną metodę wprowadzania danych ma ogromny wpływ na doświadczenie na wysokim poziomie. Porzucając rezystancyjny ekran dotykowy, indieszero stworzyło znacznie bardziej ekscytujące scenariusze rozgrywki. Wyzwalacze z podwójnym suwakiem wymagają przesunięcia dwóch drążków analogowych w tych samych lub przeciwnych kierunkach. Są to jedne z najbardziej satysfakcjonujących notatek dla Rainbow Critical, odpowiednik doskonałego wyczucia czasu.

Ponadto każdy tryb trudności poza podstawowymi często stawia przed tobą złożone kombinacje. Na przykład może być wymagane przytrzymanie spustu podczas synchronizacji wielu wyzwalaczy slajdów. Poczucie spełnienia, jakie dają te rozszerzone elementy sterujące, nie ma sobie równych w serii Theatrhythm.

Samodoskonalenie jest ogromną częścią każdej gry rytmicznej. Jednak nie każdy jest wewnętrznie zmotywowany do pogoni za wyższym wynikiem. Przecież tutaj wszystko da się odblokować na podstawowym poziomie trudności. Dlatego systemy punktacji są tak integralną częścią właściwej pętli sprzężenia zwrotnego. Na szczęście rozbudowany system oceniania Theatrhythm jasno komunikuje twoje postępy z rangami od F do SSS.

Pomaga to, że elementy RPG mogą również uwzględniać tę pętlę sprzężenia zwrotnego. Z grupą uzdrowicieli jako siatką bezpieczeństwa, niektórzy uznają dodatkową pomoc za przydatną do usuwania trudniejszych piosenek.

Aby jeszcze bardziej wstrząsnąć, dostępny jest nowy tryb Endless World, który odblokowuje się po ukończeniu głównej gry. Endless World zastępuje składanki zadań z Curtain Call i działa jak bieg wytrzymałościowy, wprowadzając cię w niekończącą się serię zadań z łącznie trzema punktami życia. W przeciwieństwie do zadań z serii podstawowej, nieukończenie zadania tutaj skutkuje utratą zdrowia. Bieg kończy się, gdy stracisz wszystkie punkty życia.

Aby przetrwać, musisz min-max, a gra śledzi twoje najlepsze biegi, dzięki doskonałemu śledzeniu serii, które przenosi się z utworu na utwór. To uzależniająca dzika karta, która może dodać godziny gry do innych trybów Bar Line.

Kwaśną nutą w orkiestrze jest to, że niektóre z najbardziej kultowych piosenek Final Fantasy są dostępne tylko w Edycji Deluxe gry. Chociaż planowanych jest 90 utworów DLC po premierze, a podstawowa gra zawiera do 403 utworów, jeśli uwzględnione są wersje sceniczne wydarzenia, blokując 27 kwintesencji utworów za tym, co wynosi 80 dolarów paywall leci w obliczu obchodów 35-lecia wokół tego uwolnienie.

Utwory takie jak „Eyes on Me” z Final Fantasy 8 lub „Why” Crisis Core oraz motyw „Zanarkand” z Final Fantasy 10 (który był w oryginalnej grze 11 lat temu) po prostu nie są dostępne dla tych, którzy wybierają grę podstawową.

Jest też kilka dziwnych piosenek wypełniających i brak uwagi na konkretne tytuły FF w grze podstawowej. Istnieją cztery wersje „One-Winged Angel” w grze podstawowej, a także wiele wersji kilku innych piosenek, takich jak „The Man with the Machine Gun”. Te dodatkowe wersje zapewniłyby bardziej gustowne inkluzje w wydaniu deluxe dla fanów hardcore’owych zamiast pomijania innych z ich odpowiednich wpisów.

Żeby było jasne, mój kod recenzji dostarczony przez Square Enix dotyczył edycji premium deluxe, która zawiera wszystkie DLC i ekskluzywne utwory z edycji deluxe. Pomimo dostępu do tej dodatkowej zawartości, istnieją lepsze sposoby, w jakie Square Enix mogło dostosować się do wydania deluxe dla wszystkich fanów.

Theatrhythm Final Bar Line Review — podsumowanie

Zalety

• Najbardziej złożona i satysfakcjonująca rozgrywka w całej serii.
• Oszałamiająco obszerna lista utworów.
• Wciągające systemy progresji.
• Właściwy system oceniania zachęca do konsekwentnego wzrostu.

Cons

• Kultowe piosenki zamknięte w wersji deluxe.
• Przydałaby się wersja na PS5 z natychmiastowym ładowaniem.

Theatrhythm Final Bar Line to jedna z najlepszych gier rytmicznych wszech czasów. Nawet jeśli nie masz specjalnego przywiązania do serii Final Fantasy, nadal jesteś zobowiązany do połączenia się z tą grą na pewnym poziomie. Nie sposób nie słuchać niektórych z najbardziej kultowych, ekscytujących i sugestywnych piosenek w grach. Pomaga to, że tak pamiętne utwory są wspierane przez najbardziej wciągającą i złożoną rozgrywkę w historii serii.

Chociaż ta gra może być tak przystępna, wiele najbardziej godnych uwagi dodatków Final Bar Line jest dostępnych dla osób dobrze zaznajomionych z serią. Oprócz ogólnie bardziej złożonych wyzwalaczy, ta wersja Final Bar Line wprowadza czwarte ustawienie trudności dla wielu utworów, które naprawdę testują graczy.

Większość zadań obejmuje również nagrody i przedmioty kolekcjonerskie, takie jak CollectaCards postaci lub CollectaCards pamięci lub albumów. Album i karty pamięci CollectaCards w dużej mierze składają się ze zrzutów ekranu z przerywnikami filmowymi, rozgrywką lub grafiką z różnych punktów na osi czasu serii. Włączenie ich dodatkowo wzmacnia zaangażowanie Square w tworzenie ostatecznej ekstrawagancji Final Fantasy. Ilość treści jest tak oszałamiająca, że ​​aż przytłaczająca. Szkoda tylko, że niektóre są zamknięte w drogiej wersji myszy.

9