Pas BMF jest bez znaczenia i musi być wycofany

UFC 291 zawierało tytuł BMF jako klejnot w koronie, o który walczyli byli mistrzowie tymczasowi wagi lekkiej Justin Gaethje i Dustin Poirier w rewanżu Walki Roku 2018, którą Gaethje przegrał. Ale na UFC 291 pomścił swoją poprzednią porażkę z „Diamentem” zdecydowanym nokautem w drugiej rundzie.

W ten sposób został ostatnim mistrzem BMF organizacji, zastępując Jorge Masvidala, który przeszedł na emeryturę na początku kwietnia jako, jak wielu zakładało, jedyny mistrz BMF w historii UFC. Ale od czasu jego odejścia promocja przywróciła tytuł, co spotkało się z poważną krytyką ze strony społeczności MMA.

Istnieje dobry powód do reakcji. Tytuł został wprowadzony jako jednorazowe mistrzostwa, bez zasług konkurencyjnych. Było słabo zdefiniowane i nie przedstawiało niczego poza dość mglistą koncepcją „najgorszego skurwysyna*****”. Tytuł nie ma prawdziwego znaczenia i lepiej służyłby, gdyby został wycofany w całości.

Jego wątpliwe pochodzenie jako sztuczka

Nate Diaz jest jedną z największych gwiazd MMA, częściowo dzięki swojej historycznej rywalizacji z byłym podwójnym mistrzem UFC Conorem McGregorem. Pomimo nieustannej popularności wśród zwykłych fanów MMA, kultowa ikona Stocktona nigdy nie stanowiła zagrożenia dla żadnego z mistrzów w dywizjach, w których startował.

Jego jedyny sukces w walce o niekwestionowane złoto miał miejsce przeciwko Bensonowi Hendersonowi w walce, w której został całkowicie pokonany, a nawet upuszczony przez notorycznie zaciśniętego w poduszkę przeciwnika. Diaz nigdy nie wspiął się z powrotem do walki o tytuł i nikt nigdy nie pomylił go z jednym z najlepszych wojowników na świecie.

Z punktu widzenia MMA jest mniej utalentowany niż jego starszy brat Nick Diaz , który przynajmniej raz był mistrzem wagi półśredniej Strikeforce. Jednak Nate Diaz nigdy nie uważał, że jego niezdolność do zostania mistrzem świata wynika z jego własnych wad jako wojownika lub poziomu jego konkurencji.

Jego zdaniem stało się tak dlatego, że przepisy faworyzują zapaśników, co nic nie mówi o jego zmaganiach z niskimi kopnięciami. Jego straty nie wynikały z braku ewolucji jako wojownika, ale dlatego, że wszyscy inni odmówili angażowania go w „prawdziwą walkę”, która, jak sugerował, była taką, w której jego wrogowie nie używają ruchów bocznych, zapasów ani niskiego poziomu. kopnięcia.

To była jego jedyna siatka bezpieczeństwa, biorąc pod uwagę, jak często piętnował innych wojowników. Posunął się nawet do twierdzenia, że ​​nigdy nie był skończony i że nigdy tak naprawdę nie przegrał walki, co nie jest prawdą. Twierdził ponadto, że w „prawdziwej walce” pokonałby każdego. Tak więc po powrocie z trzyletniej przerwy zmierzył się z Anthonym Pettisem .

Po pokonaniu byłego mistrza twierdził, że broni tytułu. Tylko który to był tytuł? Tytuł BMF, ponieważ ogłosił się „najgorszym skurwysynem*****” w UFC. Następnie zdecydował się bronić go przed Jorge Masvidalem, wojownikiem uważanym przez niektórych jego rówieśników za czeladnika.

Nigdy jednak nie wyjaśniono, co dokładnie stanowiło BMF. Tytuł był symboliczny, a parametry, według których został określony, były niejasne i niejasne. Co sprawia, że ​​ktoś jest BMF nad kimś innym? Czy to twardość? Gotowość do walki z każdym i wszystkimi? Brutalny styl walki?

Nate Diaz nie opisał tego właściwie, podobnie jak Jorge Masvidal po wygranej . Tytuł nie ma prawdziwej tożsamości poza platynowym bibelotem, który oznacza „Baddest Motherf*****”, co jest słabo zdefiniowaną koncepcją bez ustalonych parametrów. Czym w ogóle jest BMF i czy wszyscy zgadzają się co do jednej definicji?

Najwyraźniej nie, ponieważ Nate Diaz nie uważa Dustina Poiriera i Justina Gaethje za godnych tytułu BMF, ale UFC nie zgadza się z tym, ponieważ „The Highlight” jest teraz aktualnym posiadaczem tytułu BMF. Najbliżej zdefiniowania tytułu przez Diaza było stwierdzenie, że jest to coś, co wprowadził, by zabawiać masy.

Powiedział to samo, zanim później stwierdził, że wszyscy mistrzowie UFC, poza Jonem Jonesem i Israelem Adesanyą, nie byli zabawni, przez co nie kwalifikowali się (w jego oczach) do bycia BMF. Ale jaka jest jego definicja rozrywki? Mało kto mógłby twierdzić, że Gaethje i Poirier to nudni wojownicy.

Obaj mężczyźni należą do najbardziej ekscytujących zawodników w całym rosterze. Nigdy nie mieli spokojnej walki i często biorą udział w wojnach Fight of the Night, w których ktoś zostaje wykończony. Parametry są tak źle ustawione, że każdy może wymyślić własną definicję tytułu, czyniąc go bez znaczenia.

Tytuł BMF to chwalebny tytuł tymczasowy

Bez odpowiedniej definicji, która odróżniałaby go od innych tytułów w promocji, przychodzi na myśl tylko jedno porównanie tytułu BMF. UFC ma jedno główne mistrzostwo dla swoich dywizji: niekwestionowany tytuł. Ale jest inny tytuł używany w przypadku odsunięcia aktualnego mistrza.

Wtedy do gry wchodzą mistrzostwa tymczasowe. Jeśli posiadacz tytułu rezydenta dywizji jest niedostępny przez wystarczająco długi czas, zwykle z powodu kontuzji, planowana jest walka o tytuł tymczasowy między dwoma najlepszymi pretendentami w celu wyłonienia tymczasowego mistrza.

Jednak UFC czasami tworzy tymczasowe walki o tytuł w innych celach, czy to w celu wywarcia presji na określonym mistrzu, aby bronił swojego pasa wcześniej, niż się spodziewał, czy w celu wzmocnienia karty walki. Niezależnie od uzasadnienia tytuł tymczasowy ma jasno określony cel.

Po zostaniu tymczasowym mistrzem zawodnik musi zunifikować pasy z niekwestionowanym mistrzem. W praktyce wydaje się, że w pewnym sensie tak właśnie jest w przypadku tytułu BMF. Jorge Masvidal został mistrzem BMF, a następnie został wciągnięty w niekwestionowaną walkę o tytuł z Kamaru Usmanem .

Wydaje się, że podobnie jest w przypadku Justina Gaethje, który – poza potencjalną walką o pieniądze z Conorem McGregorem – prawdopodobnie zmierzy się ze zwycięzcą rewanżu Islam Makhachev vs. Charles Oliveira na UFC 294, który będzie walczył o tytuł wagi lekkiej.

Ale tytuł gwarantujący wojownikowi zdobycie niekwestionowanego złota już istnieje i jest to tytuł tymczasowy. Jedyną różnicą między nimi a mistrzostwami BMF jest to, że nie ma między nimi unifikacji, a mistrz BMF nie przestaje być uznawany za takiego, nawet jeśli przegra.

Jednak jest to również tytuł, którego nigdy się nie broni i jest on jedynie symboliczny. Jaki jest więc sens posiadania mniej celowego tymczasowego tytułu? Pomimo całej krytyki Dana White’a, że ​​boks jest zbyt skoncentrowany na sztuczkach, tytuł BMF jest sztuczką. To bez sensu i najlepiej byłoby odejść na emeryturę.