„Nie dla mnie sławny” – Kiedy Jimmy Connors został poproszony o przypomnienie ostatniej porażki Wimbledonu Arthurowi Ashe

Jimmy Connors jest jednym z największych graczy w historii tenisa i miał znakomitą karierę, podczas której zdobył siedem tytułów Wielkiego Szlema w grze pojedynczej.

Amerykanin dotarł także do kolejnych siedmiu głównych finałów, w których przegrał. Jeden taki przypadek miał miejsce podczas mistrzostw Wimbledonu w 1975 roku. Connors był obrońcą tytułu i czołowym rozstawionym zawodnikiem i cieszył się wspaniałym występem, dochodząc do starcia o tytuł, nie tracąc ani jednego seta.

Po wyeliminowaniu ósmego rozstawionego Raula Ramireza i jedenastego rozstawionego Roscoe Tannera, musiał zmierzyć się z szóstym rozstawionym Arthurem Ashe w starciu o tytuł. Ashe zagrał świetny występ, wygrywając 6:1, 6:1, 5:7, 6:4 i zostając pierwszym Afroamerykaninem, który zdobył tytuł singla na Wimbledonie. Ten kawałek historii sprawił, że finał Wimbledonu z 1975 roku stał się bardzo popularnym meczem w tenisie.

Trzydzieści pięć lat po tej porażce Jimmy Connors został o to zapytany podczas US Open 2010. Reporter powiedział byłemu światowemu numerowi 1, czy mógłby zadać mu pytanie dotyczące jego „słynnego” finału Wimbledonu przeciwko Arthurowi Ashe.

Connors odpowiedział, mówiąc, że mecz nie był sławny z jego punktu widzenia.

„Słynny dla kogo? Nie dla mnie sławny” – cytuje Amerykanina The New York Times.

Connors dodał, że finał był tak długi, że nawet go nie pamiętał.

„To było tak dawno temu. Nawet tego nie pamiętam – powiedział.

Finał Wimbledonu w 1975 roku był jedynym, w którym Arthur Ashe pokonał Jimmy’ego Connorsa. Ten ostatni wygrał wszystkie pozostałe mecze między nimi, prowadząc tym samym 6:1. Ostatnie spotkanie między nimi miało miejsce w finale halowych mistrzostw USA w 1979 roku, kiedy Connors wygrał 6-4, 5-7, 6-3.

Jimmy Connors zdobył trzy tytuły na Wimbledonie w całej swojej karierze

Jimmy Connors ma całkiem imponujący rekord w Wimbledonie , wygrywając 84 ze 102 pojedynków z dwoma tytułami na swoim koncie.

Jego pierwsze zwycięstwo w turnieju miało miejsce w 1974 roku, kiedy pokonał w finale Kena Rosewalla 6:1, 6:1, 6:4. Drugi i ostatni tytuł Connorsa w grze pojedynczej na korcie trawiastym Major zdobył w 1982 roku. Tym razem pokonał Johna McEnroe 3-6, 6-3, 6-7(2), 7-6(5), 6-4 w tytuł się kłóci.

Amerykanin zdobył również tytuł debla mężczyzn na Wimbledonie w 1973 roku z Ilie Nastase jako jego partnerem. Para pokonała australijski duet Johna Coopera i Neale’a Frasera w starciu o tytuł.