Naruto: Dlaczego Sasuke nigdy nie zwracał się do Kakashiego per „sensei”? Wyjaśnione

W wersecie Naruto, gdzie szacunek dla własnego sensei jest cenioną tradycją, relacje pomiędzy uczniami i ich nauczycielem (sensei) są kluczową częścią podróży ninja. Reprezentuje zaufanie, przewodnictwo i szacunek. Jest jednak jeden godny uwagi wyjątek w tej serii – Sasuke Uchiha. Pomimo intensywnego szkolenia pod okiem swojego utalentowanego mentora ninja, Kakashiego Hatake, Sasuke nigdy nie zwracał się do niego per „sensei”.

Jako ostatni żyjący Uchiha przez naprawdę długi czas, Sasuke Uchiha był znany z posiadania niezwykłych umiejętności ninja i był silnie motywowany chęcią zemsty na swoim bracie i innych wrogach Ukrytego Liścia. Jedna ze słynnych technik ninjutsu Sasuke, Chidori, była nawet nauczana przez Kakashiego, który uważał, że młodszy Uchiha wykorzysta ją etycznie. Jednakże, ponieważ motywacje Sasuke zmieniają się w czasie, jedną z głównych wątpliwości, jakie się pojawiają, jest jego odmowa zwracania się do Kakashiego per „sensei”.

Osobista filozofia Sasuke dotycząca więzi emocjonalnych wpłynęła na jego relacje z Kakashim i innymi członkami Zespołu 7

Relacja Sasuke z Kakashim była niewątpliwie napięta, co wynikało przede wszystkim z jego niecierpliwości i silnego pragnienia szybkiego zdobycia władzy. Jego niecierpliwość wynikała z jego ostatecznego celu, jakim było zemsta na swoim starszym bracie, Itachi Uchiha , który zmasakrował cały klan Uchiha w jedną noc. To intensywne pragnienie władzy powodowało, że Sasuke często działał niezależnie, przedkładając własne podejście nad przewodnictwo Kakashiego.

W międzyczasie Kakashi stanął przed trudnym zadaniem stworzenia znaczącej więzi z Sasuke, ale jego tajemnicza i powściągliwa natura utrudniała nawiązanie głębokiej więzi. Z drugiej strony, Sasuke czuł, że Kakashi mógł nie poświęcać wystarczającej ilości czasu i wysiłku swojemu treningowi, co pogłębiło przepaść między nimi.

Zatem decyzja Sasuke, aby nie nazywać Kakashiego „sensei”, była przedłużeniem jego większego celu, jakim było uniknięcie tworzenia głębokich więzi z innymi. Celowo zachowywał pewien dystans od otaczających go osób i unikał osobistych przywiązań. Jako taki, wybór utrzymania formalnej i bezosobowej dynamiki pomiędzy nimi wskazywał na charakter Sasuke jako całości.

Sasuke miał trudności z tworzeniem i utrzymywaniem więzi emocjonalnych, które można przypisać traumom, których doświadczył w młodości. Młodszy Uchiha wierzył, że tworzenie więzi emocjonalnych z innymi tylko uczyni go bezbronnym. To był również powód, dla którego celowo zdystansował się od nawiązywania takich kontaktów nawet od członków Zespołu 7, w tym Sakury i Naruto.

Jednak Naruto od początku postrzegał Sasuke jako swojego rywala. Młody Uzumaki był towarzyski, współczujący i zawsze chętny do pomocy innym, podczas gdy Sasuke był jego całkowitym przeciwieństwem – powściągliwy, egocentryczny i trawiony pragnieniem zemsty. Pomimo początkowego odrzucenia swoich umiejętności, rozwinęła się między nimi głęboka przyjaźń. Co więcej, oboje mieli bolesną przeszłość, a ich wspólne osierocone pochodzenie stworzyło głęboką więź.

Jednak nieustające dążenie Sasuke do zemsty ostatecznie sprowadziło go na mroczniejszą ścieżkę, obciążając ich związek. Jednak niezachwiana determinacja Naruto, by sprowadzić go z powrotem na właściwą ścieżkę, utrzymała ich więź przy życiu.

Tymczasem Sakura wcześnie rozwinęła silną obsesję na punkcie Sasuke, pomimo jego obojętności i zimnego zachowania wobec niej. Pomimo emocjonalnego dystansu, miłość Sakury do Sasuke pozostała silna przez całą serię. Konsekwentnie go wspierała i stała przy nim, nawet gdy próbował ją popchnąć lub zabić.

Tragiczna przeszłość Sasuke była również kluczowym czynnikiem jego sceptycyzmu wobec więzi emocjonalnych

Przeszłość Sasuke jest definiowana przez głęboką tęsknotę za aprobatą ojca, pragnienie, które nigdy się nie spełniło. Zawsze starał się jak mógł, aby sprostać oczekiwaniom ojca, ale był stale przyćmiony przez swojego starszego brata, Itachiego, który był ulubionym dzieckiem. To ciągłe porównywanie sprawiło, że Sasuke zapragnął uznania.

Młodszy Uchiha bardzo podziwiał swojego brata i pragnął być taki jak on, dopóki nie dowiedział się, że oprócz niego Itachi był odpowiedzialny za zabójstwo całego klanu Uchiha . To odkrycie roztrzaskało serce Sasuke i pozostawiło go w poczuciu głębokiego zdradzenia porzucenia przez brata.

Co więcej, ze względu na złą reputację klanu Uchiha w wiosce i fakt, że Sasuke jest jednym z nich, spotkał się z powszechną krytyką i wrogością. Czynnik ten został dziwnie odzwierciedlony w zmaganiach Naruto.

Patrząc na emocjonalne ciężary, jakie Sasuke dźwigał w Naruto i Naruto Shippuden, staje się jasne, dlaczego wahał się, czy zwracać się do Kakashiego jako do sensei. Jego tragiczna przeszłość i traumatyczne prawdy o bracie pozostawiły go zniszczonego emocjonalnie, jednocześnie podsycając jego pragnienie władzy, co ostatecznie doprowadziło go do zerwania wszelkich powiązań z ludźmi. Zatem mentalność Sasuke kojarząca więzi emocjonalne ze słabością mogła powstrzymywać go przed nazwaniem Kakashiego swoim sensei.

Podsumowując

Seria Masashi Kishimoto to wizualny traktat, który koncentruje się głównie na relacji uczeń-mentor, a także na przyjaźni. Jednak Sasuke Uchiha stanowi wyjątek od tej normy. Pomimo odbycia intensywnego szkolenia od Kakashiego, ich napięte relacje tylko się pogorszyły.

Ale głównym powodem odmowy Sasuke zwracania się do Kakashiego jako do jego sensei’a była jego filozofia, która traktowała więzi emocjonalne jako słabość. Tymczasem Kakashiemu trudno było nawiązać kontakt z Sasuke ze względu na jego powściągliwą naturę. Celowo zachowując formalny dystans, Sasuke unikał tworzenia więzi emocjonalnych. Jego wahanie, czy zwracać się do Kakashiego „sensei”, odzwierciedlało zatem jego walkę w budowaniu znaczących połączeń.

Co ciekawe, filozofia Sasuke dotycząca więzi emocjonalnych została ostatecznie wystawiona na próbę w ostatniej bitwie jego i Naruto w Dolinie Końca. W ich ostatniej bitwie Sasuke walczył z tytułowym bohaterem, aby zerwać ostatnią z emocjonalnych i znaczących więzi, jakie go z nim łączyły, co na dłuższą metę mu się nie udało.