Wyjaśnienie mikrousług: jak działają i co jest w nich takiego dobrego?

Architektura mikrousług to system, w którym duża aplikacja składa się z małych usług, które działają i komunikują się ze sobą za pomocą interfejsów API.

Usługi te są wysoce niezależne i luźno powiązane. Ułatwia to testowanie i konserwację, co z kolei przyspiesza proces rozwoju.

Jak działają mikroserwisy

Przed mikroserwisami standardowym sposobem tworzenia aplikacji była architektura monolityczna. Takie aplikacje były pojedynczymi, niezależnymi jednostkami. Ich komponenty — takie jak interfejs użytkownika, logika biznesowa i przechowywanie danych — zostały zapisane w jednym kodzie bazowym.

Chociaż aplikacje monolityczne są łatwe do zaprojektowania i opracowania, wynikowy kod może być trudny do zrozumienia, skalowania i utrzymania.

W architekturze mikrousług dzielisz dużą aplikację na mniejsze, autonomiczne usługi. Każda usługa odpowiada za pojedyncze zadanie aplikacji i komunikuje się z pozostałymi za pomocą interfejsów API.

Każda usługa zawiera również wszystkie niezbędne zależności i nie trzeba jej łączyć z zewnętrznymi zasobami.

Mikrousługi świetnie sprawdzają się w aplikacjach tworzonych przez duże organizacje. Jeden zespół może pracować nad jedną usługą, podczas gdy drugi zespół pracuje nad inną. Następnie możesz przetestować i wdrożyć te usługi oddzielnie.

Przykładem systemu mikrousług jest aplikacja e-commerce z oddzielnymi usługami do obsługi interfejsu użytkownika, koszyka, zapasów i zamówień.

Zalety architektury mikrousług

Elastyczność i skalowalność

Ponieważ każda mikrousługa jest niezależna od pozostałych, można je opracowywać i wdrażać oddzielnie. Jeśli dana usługa staje się powolna, możesz uruchomić ją na mocniejszym sprzęcie lub dodać więcej procesorów do serwerów, na których jest uruchomiona.

Możesz również uruchomić równolegle dwa wystąpienia mikrousługi.

Łatwość konserwacji i aktualizacji

Jeśli budujesz aplikację zgodnie z architekturą mikrousług, możesz ją aktualizować etapami. Możesz wprowadzać zmiany w usłudze i aktualizować ją bez wpływu na inne części aplikacji.

Potencjał szybszego rozwoju i wdrażania

Małe zespoły współpracują ze sobą, aby opracować każdą mikrousługę. Ponieważ mikrousługa wykonuje określone zadanie, członkowie zespołu mogą skupić się wyłącznie na tym zadaniu.

Ponadto koordynacja i podejmowanie decyzji w małym zespole są szybsze niż w dużym zespole. Prowadzi to do szybszego cyklu rozwojowego.

Niezależne wybory technologiczne

Możesz zdecydować się na opracowanie mikrousługi w innym języku programowania niż inne mikrousługi. Na przykład możesz użyć Pythona do opracowania jednej mikrousługi, a JavaScript do innej. Możesz także użyć różnych usług zarządzania bazą danych dla każdego z nich. Ostatecznie budujesz usługi za pomocą najbardziej odpowiedniej technologii lub narzędzia.

Wyzwania związane z wdrażaniem architektury mikrousług

Złożoność koordynacji różnych usług

Aplikacja może składać się z wielu usług, które muszą się ze sobą komunikować. Te kanały komunikacji muszą być bezpieczne i niezawodne, aby aplikacja działała zgodnie z przeznaczeniem.

Problemy z debugowaniem i testowaniem

Błędy, które można wyizolować w ramach jednej usługi, są łatwiejsze do rozwiązania. Jednak gdy te błędy dotyczą wielu usług, debugowanie staje się większym wyzwaniem. Podobnie pisanie testów integracyjnych dla wielu usług może być trudne.

Potencjał wzrostu kosztów ogólnych

Jak wspomniano, każda usługa jest niezależna od pozostałych i ma własne zasoby. Może to być kosztowne, ponieważ każda usługa wymaga dedykowanej infrastruktury składającej się między innymi z serwerów, narzędzi do ciągłej integracji i baz danych.

Kiedy używać architektury mikrousług

Architektura mikroserwisów nie jest odpowiednia dla wszystkich aplikacji. Budowa i zarządzanie może być kosztowne.

Przed podjęciem decyzji o zastosowaniu architektury mikrousług należy wziąć pod uwagę rozmiar i złożoność aplikacji. Zobaczysz więcej korzyści z podziału dużej aplikacji na zarządzalne zasoby niż małej aplikacji. Przy wystarczająco małych rozmiarach może to być całkowita strata zasobów.

Jeśli jednak masz duży zespół programistów, którzy muszą szybko zrozumieć bazę kodu lub chcą korzystać z różnych technologii, najlepszym rozwiązaniem może być architektura mikrousług.