Najlepsze horrory na Amazon Prime Video w 2022 r.

Amazon Prime oferuje ogromny wybór horrorów z ponad stuletniej historii kina. Ma wszystko, od wpływowych klasyków po najnowsze wydania. Oto dziesięć najlepszych horrorów, które można przesyłać strumieniowo na Amazon Prime Video.

Carrie

Wraz z Carrie reżyser Brian De Palma miał zaszczyt nakręcić pierwszą i prawdopodobnie najlepszą adaptację Stephena Kinga. De Palma ożywia debiutancką powieść Kinga, opowiadając historię nastoletniej wyrzutki Carrie White (Sissy Spacek), której zdolności telekinetyczne sprawiają, że jest niebezpieczna dla wszystkich wokół. De Palma uchwycił zwyczajną brutalność kolegów Carrie z klasy, a Spacek sprawia, że ​​Carrie jest zarówno sympatyczna, jak i przerażająca. Punktem kulminacyjnym jest napięty, brutalny finał będący cudem skrzyżowania i napięcia.

Gra dla dzieci

Droga Killer Doll Chucky do zostania ikoną horroru rozpoczęła się wraz z jego pierwszym występem w Child’s Play . Wyrażony przez Brada Dourifa, Chucky nie był jeszcze złośliwą supergwiazdą, którą później stał się, ale reżyser Tom Holland i twórca franczyzy Don Mancini maksymalnie wykorzystują swój ograniczony czas na ekranie. Lalka posiadana przez seryjnego mordercę jest naprawdę przerażająca, ponieważ terroryzuje on 8-letniego Andy’ego Barclay (Alex Vincent), zwłaszcza że nikt nie wierzy Andy’emu, że jego nieszkodliwie wyglądająca lalka chce go zabić.

Creepsha 2

Choć nie jest to klasyczny horror pierwszego Creepshow, Creepshow 2 jest solidną kontynuacją filmów antologicznych opartych na historiach Stephena Kinga. Segmenty tutaj pokazują drewnianą statuę rdzennych Amerykanów, która ożywa w poszukiwaniu zemsty; tajemnicze, oślizgłe stworzenie terroryzujące nastolatki na jeziorze; oraz kobietę dręczoną przez ducha mężczyzny, którego przypadkowo zabiła swoim samochodem. Autostopowicz jest najsilniejszym z tych segmentów, ale wszystkie trzy oddają klimat klasycznego horroru, który King i George Romero stworzyli w pierwszym filmie.

Ciemna woda

Jennifer Connelly, niedoceniana przyprawa amerykańskiego trendu przerabiania japońskich horrorów, gra Jennifer Connelly jako matkę w trakcie straszliwego rozwodu, która wprowadza się ze swoją młodą córką do zrujnowanego mieszkania. Mieszkanie jest oczywiście nawiedzone, chociaż w Dark Water w równym stopniu chodzi o walkę o samotną matkę i awarię mediów, jak o upiorną obecność w zatęchłym, przerażającym budynku głównego bohatera.

Hellbound: Hellraiser II

Sequel Hellraiser Clive’a Barkera, Hellbound: Hellraiser II , jest w rzeczywistości punktem kulminacyjnym długo działającej serii, zapewniając więcej czasu na ekranie dla kultowego złoczyńcy Douga Bradleya Pinheada, a jednocześnie nabiera bardziej surrealistycznego tonu. Zagłębia się w przerażający pejzaż piekielny zamieszkany przez Pinheada i jego kolegów cenobitów i ukazuje mroczne, sadystyczne horrory, które zadają ofiarom, które otwierają pudełko z puzzlami znane jako Konfiguracja Lamentu.

Oculus

Lustro może nie wydawać się szczególnie przerażającym obiektem, ale reżyser Mike Flanagan czyni z niego źródło dezorientującego horroru w swoim przełomowym filmie Oculus . Karen Gillan gra zabawnie nieobliczalną kobietę, która jest przekonana, że ​​przeklęte lustro jest odpowiedzialne za tragedię jej rodziny. Jest zdeterminowana, by zniszczyć lustro, ale to przyciąga ją i jej brata z powrotem do niego, gdy Flanagan w ekscytujący sposób zaciera granice między przeszłością a teraźniejszością, między rzeczywistością a snami.

aktywność paranormalna

Pomimo pojawienia się powracającej serii i wielu żmudnych naśladowców, oryginalna Paranormal Activity jest jednym z najbardziej ekstremalnych przykładów horroru, jakie można znaleźć w materiałach filmowych. Reżyser Oren Peli reinterpretuje znaną historię nawiedzonego domu, umieszczając ją w wiejskim domu z prefabrykatów, a jej główni bohaterowie dokumentują swoje nadprzyrodzone śledztwa.

Mitologia staje się zagmatwana w miarę rozwoju serii, ale ten pierwszy film bada zarówno wewnętrzne napięcie, jak i opętanie demoniczne z równą bezwzględną skutecznością.

Dziecko Rosemary

Mia Farrow przeżywa zintensyfikowaną wersję swoich lęków przed zbliżającym się macierzyństwem w klasycznym filmie Romana Polańskiego „ Dziecko Rosemary” . Ciężarna młoda żona Rosemary (Farrow) czuje się odizolowana i samotna w swoim nowojorskim mieszkaniu, gdy jej mąż aktor, Guy (John Cassavetes), staje się coraz bardziej zajęty i odległy. Polański błyskotliwie potęguje lęk i nieufność Rosemary, które są bardziej niż uzasadnione, gdy poznaje prawdę o swoich groźnie usłużnych sąsiadach.

Saint Maud

Saint Maud , debiutancki film fabularny w reżyserii Rose Glass , skupia się na okropnościach religijnej pobożności. Główny bohater (Morfydd Clark) to pielęgniarka, która przeżyła duchowe przebudzenie i podejmuje pracę opiekując się zamożną, nieuleczalnie chorą byłą gwiazdą tańca (Jennifer Ehle). Maud próbuje nawrócić swojego pacjenta za wszelką cenę, a Clarke przekazuje zaskakującą intensywność jej religijnej gorliwości. Ten zapał ostatecznie zamienia się w zabójczy, uderzająco piękny punkt kulminacyjny.

Suspiria

W remake’u kultowej klasyki włoskiego reżysera Dario Argento Suspiria z 2018 roku, fabuła toczy się w jeszcze bardziej impresjonistycznym, halucynacyjnym kierunku. W filmie występuje Dakota Johnson jako pozornie naiwna młoda Amerykanka, która przyjeżdża na studia do złowrogiej szkoły tańca w Berlinie. Reżyser Luca Guadagnino tworzy przejmujący film o ambicji, zazdrości i dziwacznej działalności kultowej.