Jak zainstalować Arch Linux z GUI?

Chociaż Arch Linux jest świetny, instalacja go jest przeszkodą dla wielu osób. Ale teraz jest prosty instalator GUI dla Arch. I już wiesz, jak z niego korzystać.

Arch Linux Catch-22

Arch Linux to szczupła, wredna dystrybucja Linuksa. Większość ludzi uważa ją za najlepszą dystrybucję w trybie ciągłym. Zamiast nowych wydań raz lub dwa razy w roku oferuje częste małe aktualizacje, które zapewniają aktualność komputera.

Arch jest idealnie czysty. Nie ma wzdęcia z niechcianych pakietów. Nie ma ustawień ani narzędzi do zarządzania związanych z dystrybucją. To po prostu stary, dobry, waniliowy Linux. Dla niektórych jest to atrakcyjna propozycja. Sam wybierasz krok po kroku, jak chcesz skonfigurować swój komputer.

Ale to jest sedno problemu. Szczegół. Aby móc szczegółowo wybrać sposób instalacji Linuksa, musisz zrozumieć ten poziom szczegółowości. Lub uważnie  obserwuj ArchWiki  .

Standardowa instalacja Arch wymaga pobrania jednego z miesięcznych obrazów ISO. To jest ładowane do wiersza poleceń Arch Linux. Musisz wykonać znaczną liczbę kroków w wierszu poleceń, aby uzyskać działającą wersję Arch na swoim komputerze. Łatwo pominąć krok lub dokonać wyboru, o którym później zdasz sobie sprawę, że był zły.

Po tym wszystkim masz prostą instalację Arch. Nadal musisz zainstalować środowisko graficzne, takie jak KDE lub GNOME oraz wszelkie aplikacje, których chcesz używać. To nic innego jak instalowanie Ubuntu, gdzie wcześniej wybierasz swoje środowisko graficzne, a proces instalacji obejmuje duży wybór aplikacji. A po zainstalowaniu Archa zwykle musisz zmagać się z takimi ustawieniami, jak ustawienia Wi-Fi lub sterowniki graficzne.

Zainstalowanie działającej wersji Archa to osiągnięcie i swego rodzaju kamień milowy dla tych, którzy to robią. Są tacy, którzy uważają, że jeśli nie możesz zainstalować Archa w „prawdziwy sposób”, to nie powinieneś go używać. To bzdura. Inni mówią, że powinieneś, ponieważ tak dużo uczysz się o Linuksie i o tym, jak działa twój system operacyjny. To prawda, dużo się uczysz. Ale najlepsze jest to, że cokolwiek wybierzesz, nigdy nie zostanie ponownie użyte do następnej instalacji Arch.

Instalacja dystrybucji to pierwsza interakcja użytkownika z nią. W przypadku Arch, dla wielu osób – nawet przy zarządzanych skryptach, takich jak archinstall ,   archfi i  Anarchy – ta pierwsza przeszkoda jest zbyt duża.

A co z dystrybucjami opartymi na Arch?

Istnieje wiele dystrybucji opartych na Arch, takich jak Manjaro , ArcoLinux , Garuda i EndeavorOS . Zapewniają graficzne procedury instalacji, często oparte na dobrze znanym  instalatorze Calamares . Konfigurują sieć i Wi-Fi oraz instalują wybrane środowisko pulpitu.

To wszystko jest fantastyczne i – w różnym stopniu – zbliżasz się do zwykłego Arch Linuxa. Ale to nie jest zwykły Arch Linux. Niektóre różnice są duże, inne niewielkie. Ale są różnice.

Na przykład Manjaro celowo wstrzymuje aktualizacje, dopóki nie zostaną przetestowane. Gdy zaufanie do bezpieczeństwa aktualizacji jest wysokie, są one udostępniane swoim użytkownikom. To jest podstawowa zasada tej dystrybucji. Manjaro zapewnia ciągłą dystrybucję wydań opartą na Arch z dodanym zarządzaniem ryzykiem. Manjaro spełnia dokładnie tę potrzebę. Nie bez powodu jest tak popularny.

Wszystkie inne dystrybucje oparte na Archu dodają coś do miksu, w większych lub mniejszych ilościach. Wszystkie są świetnymi dystrybucjami, ale jeśli szukasz waniliowego Arch Linux, te dystrybucje pomogą ci się zbliżyć.

Graficzny interfejs użytkownika Arch Linux

GUI Arch Linux  nie jest dystrybucją. Po prostu zapewnia łatwy w użyciu instalator dla Arch Linux.

Ich strona internetowa oferuje wersje z GNOME, KDE Plasma, XFCE, Cinnamon i menedżerem okien i3. Oprócz i3 oferowane są w wariantach „czystych” lub „tematycznych”.

Czysta edycja to nietknięty Arch Linux. Opcje tematyczne mają jasny motyw pulpitu i kilka zainstalowanych pakietów, które prawdopodobnie i tak będziesz chciał zainstalować, takich jak Usługi drukowania lub Bluetooth.

Ale w tym ćwiczeniu chcemy, aby wszystko było czyste jak śnieg. Więc zamierzamy zainstalować wersję GNOME Pure.

Instalowanie graficznego interfejsu użytkownika Arch Linux

Pobierz wersję, którą chcesz zainstalować, i utwórz rozruchowy dysk USB. Uruchom komputer z dysku USB. Gdy zobaczysz logo Arch Linux i menu, wybierz pierwszą opcję, która mówi „Instalator Arch Linux (x86_64, BIOS)”.

Spowoduje to uruchomienie komputera z nośnika instalacyjnego w sesji „Live ISO”. Na tym etapie na Twoim komputerze nie są wprowadzane żadne zmiany. Wkrótce zobaczysz zwykły pulpit GNOME.

Instalator jest ukryty wraz z innymi aplikacjami. Kliknij kropkowaną ikonę „Pokaż aplikacje” w doku. Pojawi się lista aplikacji. Ikona instalatora ma logo Arch Linux i opis „Zainstaluj Arch Linux”.

Kliknij ikonę, aby rozpocząć instalację. Wygląd instalatora Calamares jest znany wielu. Jest używany przez dużą liczbę dystrybucji Linuksa.

Jeśli chcesz, aby instalator działał w innym języku, wybierz go z menu rozwijanego. Zauważ, że to nie ustawia języka twojej instalacji Arch. Dotyczy to tylko ekranów Calamares. Kliknij „Dalej”, gdy będziesz gotowy, aby przejść dalej.

Pojawi się ekran lokalizacji. Możesz poinformować instalatora, gdzie mieszkasz, wybierając opcje z menu rozwijanych Region i Strefa lub dotykając ekranu.

Jest to krok, który ustawia język, którego będzie używał Arch oraz sposób formatowania liczb i dat. Kliknij „Dalej”, aby przejść do następnego ekranu.

Musisz wybrać układ klawiatury i język, a następnie kliknąć Dalej. Pojawi się ekran opcji podziału.

Dostępne są regularne opcje dzielenia. Możesz usunąć cały dysk, a instalator automatycznie go podzieli, lub możesz ręcznie zdefiniować niestandardową partycję. Jeśli komputer docelowy ma już zainstalowany system operacyjny (którego nasz komputer testowy nie miał), możesz zainstalować Archa razem z nim.

Możesz także wybrać system plików, którego chcesz użyć i czy chcesz używać wymiany, czy nie.

Dokonaj wyboru i kliknij Dalej.

Zostaniesz poproszony o podanie imienia i nazwiska, nazwy użytkownika, hasła, nazwy komputera oraz tego, czy chcesz użyć tego samego hasła dla swojego konta użytkownika i dla roota.

Wypełnij formularz i kliknij „Dalej”, aby wyświetlić ostatni ekran.

Jeśli chcesz zmienić dowolną z opcji, naciskaj Wstecz, aż zobaczysz opcję, którą chcesz zmienić, i ustaw ją na żądaną wartość. Gdy jesteś zadowolony ze wszystkich ustawień, kliknij „Zainstaluj”, aby rozpocząć proces instalacji.

Podczas instalacji pasek postępu będzie przesuwał się od lewej do prawej, a różne informacje będą wyświetlane w głównej części okna Calamares.

Po zakończeniu instalacji zaznacz pole „Przywróć teraz” i kliknij „Zakończ”.

Twój komputer uruchomi się ponownie z oryginalną instalacją Arch Linux. Po zalogowaniu zobaczysz udostępniony pulpit GNOME.

Aktualizacja systemu

Chociaż projekt Arch Linux GUI publikuje nowe obrazy ISO na początku każdego miesiąca, ze względu na ciągłe wydawanie Arch Linux i charakter instalacji offline, prawie na pewno będą aktualizacje, które można zastosować.

Otwórz okno terminala i wpisz:

sudo pacman -Syyu

pacmanjest menedżerem pakietów dla Arch. Użyte przez nas opcje:

• S: Synchronizuj (instaluj) pakiety.
• yy: wymuś aktualizację lokalnej bazy danych pakietów poprzez pobranie baz danych pakietów ze zdalnych repozytoriów. Podwójne zastosowanie aktualizuje wszystkie bazy danych, nawet te, które wydają się aktualne. Ponieważ aktualizujemy tę instalację po raz pierwszy, daje to podwójną pewność, że wszystko, co można zaktualizować, zostanie zaktualizowane.
• u: zaktualizuj wszystkie przestarzałe pakiety.

Arch Linux porównuje wersje oprogramowania na twoim komputerze z wersjami w repozytoriach i wyświetla listę pakietów, które można zaktualizować.

Naciśnij „Enter”, aby zaakceptować domyślną odpowiedź „T”, aby kontynuować instalację. Być może będziesz musiał zrobić to samo kilka razy podczas aktualizacji, w zależności od tego, które pakiety są aktualizowane.

ArchWiki jest twoim przyjacielem

Jedną z najlepszych części korzystania z Arch Linux jest ArchWiki . Prawdopodobnie najbardziej obszerny zbiór wiedzy o Linuksie w sieci.

Jeśli chcesz wiedzieć coś o Archu, zajrzyj na wiki. A ponieważ Arch jest tak czystym i niezabezpieczonym Linuksem, ludzie używają go do rozwiązywania problemów lub uzyskiwania informacji o innych dystrybucjach Linuksa.

Obejmuje również pakiety specyficzne dla Arch, takie jak pacmanmenedżer pakietów, którego użyjesz do zainstalowania pakietów potrzebnych do ukończenia nowej instalacji według własnych upodobań.