„Wpadłam w dobrze zastawioną pułapkę”: Claudine Gay wypowiada się na temat rezygnacji z Harvardu, gróźb śmierci i „kampanii rasowej” przeciwko niej

Claudine Gay dzień po swojej rezygnacji nazwała prośbę o złożenie zeznań na temat antysemityzmu w prestiżowych instytucjach „dobrze zastawioną pułapką”. Po udanej prawicowej próbie usunięcia jej ze stanowiska pierwszy czarnoskóry prezydent Harvardu ogłosił swoją rezygnację we wtorek, 2 stycznia 2024 r.

W środę, 3 stycznia, dziennik „The New York Times” opublikował opinię Claudine Gay. W artykule przestrzegła ona, że ​​taktyka zastosowana przeciwko niej była „jedynie pojedynczą potyczką w szerszej wojnie mającej na celu rozwikłanie wiary opinii publicznej w filary amerykańskiego społeczeństwa”.

Artykuł ten powstał w odpowiedzi na oskarżenia o plagiat pod adresem niej i krytykę, że mogła zrobić więcej, aby powstrzymać antysemityzm na kampusie. Gay wyraziła także chęć „odmówienia demagogom możliwości dalszego zbrojenia mojej prezydentury”.

Nazywając swoją rezygnację „bolesną, ale konieczną”, Gay określiła siebie i Harvard jako atakowane. Napisała dalej,

„Wpadłem w dobrze zastawioną pułapkę”.

Claudine Gay twierdziła, że ​​gdy przeciwnicy propagowali pod jej adresem „zmęczone stereotypy rasowe”, grożono jej śmiercią

Była prezydent Harvardu Claudine Gay twierdziła, że ​​podczas tygodniowej kampanii przeciwko jej reputacji, mającej na celu jej obalenie, grożono jej śmiercią i obrzucano ją obraźliwymi wyzwiskami.

Gay przyznała, że ​​„popełniła błędy” w swoim pierwszym znaczącym oświadczeniu od czasu ogłoszenia w artykule swojej rezygnacji. Odparła, że ​​„kampania przeciwko mnie dotyczyła więcej niż jednego uniwersytetu i jednego przywódcy”.

Powiedziała także, że jej zaproszenie do wystąpienia przed Kongresem w sprawie antysemityzmu na prestiżowych kampusach uniwersyteckich było „dobrze zaplanowaną pułapką”.

„Wychodząc, muszę przekazać kilka słów ostrzeżenia. Kampania przeciwko mnie dotyczyła więcej niż jednego uniwersytetu i jednego przywódcy. To była zaledwie pojedyncza potyczka w szerszej wojnie mającej na celu rozwikłanie wiary opinii publicznej w filary amerykańskiego społeczeństwa”.

W tym samym artykule dodała dalej

„Mój charakter i inteligencja zostały zakwestionowane. Moje zaangażowanie w walkę z antysemityzmem zostało zakwestionowane. Moja skrzynka odbiorcza została zalana obelgami, w tym groźbami śmierci. Nazywano mnie słowem na N więcej razy, niż mam ochotę zliczyć.

Odnosząc się do oskarżenia o plagiat, przyznała, że ​​w swojej opublikowanej pracy skopiowała słowa innych naukowców „bez odpowiedniego przypisania”. Broniła jednak wagi i wyjątkowości swoich studiów. Zwracając się do tego samego, napisała:

„Nigdy nie fałszywie przedstawiłem wyników moich badań ani nigdy nie przypisywałem sobie zasług za badania innych osób. Co więcej, błędy w cytowaniach nie powinny przesłaniać podstawowej prawdy: z dumą stoję przy swojej pracy i jej wpływie na dziedzinę”.

Zarzuciła również, że w odniesieniu do jej prac „zmęczone stereotypy rasowe„podsycane były przez „obsesyjną analizę”. , napisał Gay,

„Ci, którzy od upadku nieustannie prowadzili kampanię na rzecz mojego usunięcia, często handlowali kłamstwami i obelgami ad hominem, a nie uzasadnionymi argumentami. Odtworzyli zmęczone stereotypy rasowe dotyczące talentu i temperamentu Czarnych. Pchali fałszywą narrację o obojętności i niekompetencji”.

Kiedy w grudniu Gay wziął udział w przesłuchaniu Komisji ds. Edukacji Izby Reprezentantów, którego celem było zbadanie antysemityzmu w szkołach wyższych, przywódcy Uniwersytetu Pensylwanii oraz Massachusetts Institute of Towarzyszyła jej technologia (MIT). To wydarzenie doprowadziło do problemu związanego z gejami.

Kampania przeciwko Claudine Gay, w której uczestniczyli znani darczyńcy z Harvardu, przez ostatni miesiąc skupiała się na oskarżeniach o plagiat i antysemityzm w swojej pracy akademickiej.

Zarzuty opierały się na jej uwagach wygłoszonych podczas przesłuchania w Kongresie w sprawie antysemityzmu na kampusach uniwersyteckich, które spotkało się z ostrą krytyką. Problemy wynikały również z kilku przypadków w jej pracy akademickiej, które według doniesień wykazywały podobieństwa do prac innych uczonych, bez odpowiednich cytatów.