W jaki sposób Charles Oliveira został najlepszym finiszerem w historii UFC?

Były mistrz wagi lekkiej UFC, Charles Oliveira, jest jednym z największych wojowników współczesnych czasów. Jest dynamicznym zagrożeniem w każdym aspekcie MMA, czy to grappling, czy uderzanie. Brazylijczyk walczy z nieustraszonością, która czasami graniczy z lekkomyślnością, ale to część tego, co czyni go wielkim.

Na UFC 289 „do Bronx” zmierzył się z pretendentem wagi lekkiej Beneilem Dariushem w potencjalnym eliminatorze tytułu. To, co początkowo przewidywano jako rywalizację, zakończyło się decydującym zwycięstwem Oliveiry, który pokonał przeciwnika przez TKO na drodze do przedłużenia swojej rekordowej liczby finiszów w UFC.

Podczas gdy Charles Oliveira czeka teraz na telefon od UFC, aby zorganizować upragniony rewanż z panującym królem dywizji Islamem Makhachevem, jego finisz nad Beneilem Dariushem był przypomnieniem, dlaczego „do Bronx” stał się ulubionym zawodnikiem wszystkich i dlaczego jest promotorem najlepszy w historii finiszer.

Ale co dokładnie czyni go tak świetnym finiszerem, z którym takie legendy jak Donald „Cowboy” Cerrone i Jim Miller nie mogą nawet walczyć?

Charles Oliveira jest specjalistą od poddań

Podczas gdy Charles Oliveira może nie być tak utytułowany jak ktoś taki jak Gilbert Burns , jeśli chodzi o brazylijskie jiu-jitsu, „do Bronx” jest o wiele bardziej niebezpieczne na macie. „Durinho” skupia się na pozycyjnych aspektach „Łagodnej sztuki”. Tymczasem Oliveira jest agresywnym łowcą kończyn i szyj .

Część jego sukcesu w zmuszaniu wrogów do stukania wynika z jego długości. Wysoki i długi jest nie tylko atrybutem używanym w wymianach ciosów, ale jest również przydatny w grapplingu, ponieważ zapewnia Charlesowi Oliveirze znaczną przewagę i zdolność zatapiania się w duszeniach z kątów, z którymi w innym przypadku krótsze kończyny miałyby trudności.

Dodatkowo, podczas gdy zapaśnik, taki jak niepokonana legenda wagi lekkiej, Khabib Nurmagomedov, może być bardziej zainteresowany uniesieniem bioder do trójnogu w półgardzie lub pełnym wierzchowcu do parterze i funta, „do Bronx” jest innego zdania. Charles Oliveira ma oko na plecy przeciwnika.

Jego preferowaną pozycją na górze jest backmount ze względu na większy i bezpieczniejszy procent poddań, które można stamtąd zdobyć, z mniejszym ryzykiem konsekwencji w przypadku niepowodzenia. Często używa agresywnych uderzeń w parterze, aby nakłonić przeciwników do odwrócenia się i odsłonięcia pleców.

W chwili, gdy to robią, więzi ich w trójkącie ciała i zaczyna szukać duszenia zza pleców. Jednak Oliveira jest również oportunistycznym grapplerem i pogrąży się w poddaniu, jeśli jego przeciwnicy zaproponują mu okazję do wykorzystania. Zostało to zademonstrowane w jego zwycięstwie przez poddanie nad Kevinem Lee .

„The Motown Phenom” strzelił do obalenia z głową umieszczoną na zewnątrz biodra Oliveiry. To pozwoliło czarnemu pasowi brazylijskiego jiu-jitsu natychmiast zatopić się w duszeniu kontr-gilotyną, co jest ułatwione dzięki jego długim rękom. Jeśli nie uda mu się wykonać duszenia gilotynowego i zostanie zabrany na matę, Oliveira nie panikuje, to jego świat.

Zamiast tego używa swojej motylkowej osłony, a nawet omoplaty, aby zamiatać przeciwników. Omoplata to niskoprocentowa blokada ramion, z której większość kompetentnych grapplerów po prostu się wycofuje. Jednak Oliveira używa tego, by zmusić swoich wrogów do przetoczenia się w kompromitującej pozycji, gdy toczy się z ich impetem, by skończyć na szczycie.

Jego oko do podań i debiutów na macie umożliwiło mu pobicie rekordu UFC pod względem największej liczby podań w historii organizacji. Ale jego uderzenie jest równie niebezpieczne.

Charles Oliveira jest wszechstronnym wojownikiem atakującym na nogach

Pewność siebie i siła są ważnymi czynnikami w ogólnym stylu uderzania Charlesa Oliveiry. Były posiadacz tytułu wagi lekkiej pokonuje swoich przeciwników bez strachu, uderzając ich ciałami przednimi kopnięciami, które mają na celu osłabić ich kardio, jednocześnie cofając ich do ogrodzenia.

Może to zrobić bez większych konsekwencji, ponieważ większość przeciwników Oliveiry boi się jego śmiertelnej gry poddania do tego stopnia, że ​​w ogóle unikają strzelania do obaleń przeciwko niemu. Tym samym „do Bronx” jest w stanie zmęczyć wielu przeciwników już w drugiej rundzie, bezlitośnie atakując ciało.

Co więcej, walcząc wysoko, jest w stanie zmaksymalizować swój zasięg bez obawy, że wyląduje na plecach, ponieważ znowu większość jego wrogów boi się jego poddania. Jest to częściowo odpowiedzialne za jego zwycięstwo nad Dustinem Poirierem i jego zwycięstwo nad Justinem Gaethje , ponieważ obaj mężczyźni odmówili pójścia za nim na ziemię po zranieniu go.

Dzięki temu wyróżniający się Chute Box może z niezwykłą łatwością znaleźć swój zasięg, ponieważ rzuca kopnięcia w przód jako swoje podstawowe narzędzie do zarządzania dystansem. To, w połączeniu z jego kontra-lewym hakiem, czyni go śmiercionośnym puncherem. Aby wylądować hakiem, wojownik musi stać wystarczająco blisko, aby zostać oznaczony hakiem przeciwnika.

To jest coś, co Charles Oliveira dobrze rozumie. To przyniosło mu niekwestionowane złoto w starciu z Michaelem Chandlerem i od tego czasu przynosi dywidendę. Jako wyższy i dłuższy wojownik czerpie korzyści z tego, że to jego przeciwnicy muszą znaleźć swój zasięg i zbliżyć się na tyle, by na niego wylądować, podczas gdy jego zasięg jest już ustawiony.

W ten sposób jego wrogowie automatycznie przedzierają się w zasięg haka. Co więcej, „do Bronx” uwielbia rozszerzać swoje kombinacje, ponieważ zwiększa to szansę, że jego przeciwnicy spróbują odpowiedzieć ogniem. Ale ponieważ często ustawia większy zasięg, który mu odpowiada, jego przeciwnikom udaje się jedynie dać mu więcej okazji do wyprowadzenia kontra-lewego haka.

Niestety, Oliveira nie jest najbardziej defensywnym wojownikiem i brakuje mu ruchu głową. Ale nadrabia to, używając tajskiego klinczu, gdy jest kontuzjowany, ciągnąc ich głowę w dół na ścieżkę kolan. Jeśli nie może znaleźć głowy, uderza kolanami w tułów, wykorzystując swój wzrost i dźwignię do kontrolowania postawy przeciwnika.

Chociaż często jest kontuzjowany i kołysany, „do Bronx” zapewnia również, że albo przytłacza swoich wrogów głośnością w drodze do TKO, albo unicestwia ich dynamitem w dłoniach. Charles Oliveira żyje od miecza lub ginie od miecza. Nie ma czegoś pomiędzy.