Kierowcy F1, którzy wygrali wyścig Indy500 w Indianapolis

Wielu kierowców F1 przemierzało Atlantyk, aby pokazać swoje umiejętności i ostatecznie zwyciężyć w kultowym wyścigu Indy500 w Indianapolis.

Zbiega się to z innym kultowym wyścigiem w świecie sportów motorowych, GP Monako . Obie rasy przyciągają największe gałki oczne na całym świecie i są reklamowane jako najtrudniejsze na świecie.

Ale było kilku kierowców F1, którzy mieli Indy500 w swojej karierze wyścigowej. Poniżej znajduje się lista sterowników, które to zrobiły:

Rodgera Warda

Co ciekawe, Indy500 był klasyfikowany jako wyścig o mistrzostwo świata F1 przez 10 lat w latach 50. i 60. XX wieku.

Dwukrotny mistrz USAC Rodger Ward, który dwukrotnie startował w tym sporcie, wygrał Indy500 w 1959 i 1962 roku.

Dwukrotny mistrz świata F1 Jim Clark

Oprócz zdobycia dwóch mistrzostw świata w Formule 1, Jim Clark pięć razy startował w Indy500 w latach 1962-1967 i odebrał to prestiżowe wyróżnienie w 1965 roku.

Grahama Hilla

Mimo to, jedyny kierowca, który zdobył potrójną koronę, tj. GP Monako, 24-godzinny Le Mans i Indy500, Graham Hill, znany jako „Mr.Monaco” za swoje pięć zwycięstw w Księstwie, wygrał wyścig w USA w 1966 roku .

Mario Andrettiego

Przed triumfem i zdobyciem mistrzostwa świata w Formule 1 w 1978 roku, amerykańska legenda Mario Andretti zapisała się w historii, wygrywając wyścig Indy500 w 1969 roku, po tym, jak nie udało mu się wygrać w 1966 i 1967 roku.

Marka Donohue

Według Planet f1, po zdobyciu podium w swoim debiucie w F1, Mark Donohue za kierownicą Penske-run M16 ugruntował swoje miejsce w historii zespołu Bruce’a, odnosząc pierwsze zwycięstwo McLarena w Brickyard w 1972 roku .

Danny’ego Sullivana

Danny Sullivan, który w swojej karierze F1 zdobył tylko jeden punkt, miał znacznie bardziej owocną karierę w swoim kraju, zdobywając mistrzostwo IndyCar w 1988 roku i wygrywając kultowy wyścig w następnym sezonie.

Emersona Fittipaldiego

Brazylijska legenda jest jedną z niewielu osób, które zdobyły dwa mistrzostwa świata w Formule w 1972 i 1974 roku, a także dwukrotnie wygrały Indy500 w 1989 i 1993 roku.

Jakuba Villeneuve’a

Mistrz świata z 1997 roku z Williamsem stał się gwiazdą po wygraniu Indy500 w 1995 roku, zanim wszedł do F1 w 1996 roku, by rzucić wyzwanie swojemu przyszłemu koledze z zespołu, Damonowi Hillowi .

Eddiego Cheevera

Eddie Cheever zaliczył 132 starty w Grand Prix w ciągu 11 sezonów, ale za to zdobył skromne dziewięć miejsc na podium.

Jego olśniewający moment nadszedł w 1998 roku, kiedy reprezentując Team Cheever został pierwszym kierowcą od czasu AJ Foyta (1977), który wygrał wyścig we własnym samochodzie.

Juan Pablo Montoya

Szybki Kolumbijczyk szturmem podbił Formułę 1, gdy zadebiutował w tym sporcie. Jest jednym z nielicznych kierowców, którzy mogą naśladować Grahama Hilla i zdobyć potrójną koronę, wygrywając GP Monako w 2003 roku i dwukrotnie Indy500 w 2000 i 2015 roku.

Takuma Sato

Reprezentując Andretti Autosport, Sato został pierwszym japońskim zwycięzcą Indy 500 w ’17 – wyścigu, w którym prowadziła rekordowa liczba 15 różnych kierowców.

Poszedł i zrobił to ponownie dla Rahal Letterman Racing w 2020 roku.

Aleksandra Rossiego

Rossi jest dopiero dziesiątym debiutantem, który wygrał Indy 500 w 2016 roku, po tym jak ścigał się dla chorego zespołu Marrusia pod koniec 2015 roku.

Marcusa Ericssona

W swojej piątej karierze w Sauberze Marcus Ericsson mógł tylko zająć najlepsze miejsce na P8.

Ale zszokował wszystkich, gdy został dopiero drugim szwedzkim zwycięzcą Indy 500 po Kennym Bracku, reprezentując zespół należący do Chipa Ganassiego w 2022 roku.