Dame Dash nazywa Jaya-Z „najgorszym marketingowcem wszech czasów” za nieumiejętność promowania artystów Roc Nation

Dame Dash, znany dyrektor muzyczny, pojawił się w Big Face Gary Show, gdzie zagłębił się w ewolucję Roc-A-Fella Records i podzielił się swoimi przemyśleniami na temat swojego byłego partnera, Jaya-Z. Nie krył się, krytykując Jaya-Z za to, że jest „kiepskim marketingowcem”.

„Jay-Z był absolutnie najgorszym marketingowcem wszech czasów. W przeciwieństwie do niego Kanye był niesamowicie agresywny. Cameron również zawsze był fantastycznym marketingowcem. Ci, którzy podejmowali inicjatywę, aby podnieść poziom swojego zespołu, byli najskuteczniejsi pod względem marketingu” – stwierdził.

W kontekście obecnego przywództwa Jaya-Z w Roc Nation, wytwórni, która wyewoluowała z Roc-A-Fella Records, Dash nie przestawał krytykować, twierdząc, że potentat nie wypromował artystów podpisanych przez Roc Nation.

„Mój komentarz na temat tego, że nie jest on dobrym marketingowcem, wynika z faktu, że zaniedbuje promowanie swoich kolegów artystów. To jest sedno sprawy” – wyjaśniła Dame.

Dame Dash i Jay-Z połączyli siły, aby założyć Roc-A-Fella Records w 1994 roku, zatrudniając różne talenty, takie jak Beanie Sigel, Memphis Bleek, Jadakiss, State Property, The Diplomats, Cam’ron i innych. Jednak ich partnerstwo rozpadło się z czasem, co ostatecznie doprowadziło do upadku wytwórni.

Podróż wytwórni płytowej Roc-A-Fella: współpraca Dame Dash i Jaya-Z

Początkowo wielcy sojusznicy, Dame Dash i Jay-Z wspólnie założyli Roc-A-Fella Records w 1994 roku, a Kareem „Biggs” Burke był również kluczową postacią. Wytwórnia odnotowała znaczny wzrost po wydaniu debiutanckiego albumu Jay-Z, Reasonable Doubt (1996), i jego kontynuacji, In My Lifetime, Vol. 1 (1997), który zadebiutował na 3. miejscu na liście Billboard 200.

Roc-A-Fella wzniósł się jeszcze wyżej dzięki trasie Hard Knock Life Tour z 1999 r., która przyciągnęła miliony i zyskała powszechne uznanie. Po tym wydarzeniu Cam’ron dołączył do wytwórni i zabrał ze sobą swoich współpracowników, Juelza Santanę i Jima Jonesa. Przełomowym momentem dla Cam’rona był debiut Roc-A-Fella z 2002 r. Come Home With Me, który głęboko odbił się echem wśród fanów.

Jednak po 2002 roku zaczęły pojawiać się doniesienia o napięciach między Jay-Z i Dame w kwestii przyszłego kierunku wytwórni. Spory o różne inicjatywy biznesowe, takie jak park rozrywki i projekt filmowy zatytułowany Streets is Watching, jeszcze bardziej nadwyrężyły ich relacje. W 2004 roku problemy te osiągnęły punkt kulminacyjny, gdy Def Jam przejął kontrolę nad wytwórnią.

Warto zauważyć, że Def Jam pierwotnie posiadał 50% udziałów w Roc-A-Fella, ale później przejął pozostałe udziały za 10 milionów dolarów. W 2005 roku Jay-Z objął stanowisko CEO w Def Jam, co obejmowało postanowienia, zgodnie z którymi mógł nadal nadzorować Roc-A-Fella.

W ramach współpracy Roc-A-Fella wyprodukował kilka godnych uwagi albumów studyjnych, w tym Reasonable Doubt Jaya-Z, In My Lifetime, Volume 1, Hard Knock Life, Life and Times of S. Carter, The Dynasty: Roc La Familia, The Blueprint, The Black Album, Collision Course, Kingdom Come i American Gangster.

W szczytowym okresie działalności wytwórnia Roc-A-Fella podpisała kontrakty z wieloma artystami, a najbardziej znanym z nich był Kanye West, który wydał takie przeboje jak The College Dropout, Late Registration, Graduation, 808s & Heartbreak i My Beautiful Dark Twisted Fantasy.

Ponadto, podmiot Dame Dash i Jay-Z był również zaangażowany w produkcję filmową, z tytułami takimi jak Streets is Watching, Backstage, Paid in Full, Paper Soldiers i Fade to Black. Obecnie Jay-Z nadzoruje Roc Nation, które reprezentuje szeroką listę artystów, takich jak Alicia Keys, Big Sean, Megan Thee Stallion, DJ Khaled i Mustard.

Podczas gdy Dame Dash nadal krytykuje Jaya-Z za niedociągnięcia marketingowe, należy zauważyć, że Jay-Z nie odniósł się jeszcze publicznie do tych zarzutów i na razie milczy na ten temat.

Źródło