Taehyung z BTS będzie współpracować z Bingiem Crosbym przy utworze „White Christmas”

W ekscytującym ogłoszeniu z 7 listopada 2024 r. Billboard ujawnił, że Kim Taehyung, członek znanej grupy K-popowej BTS, będzie współpracować z legendarnym wokalistą Bingiem Crosbym nad pośmiertną wersją kultowej świątecznej piosenki „White Christmas”. Utwór, wyprodukowany przez Geffen Records i Universal Music Group, ma zostać wydany 6 grudnia 2024 r. Ten czarujący utwór został pierwotnie nagrany na potrzeby filmu Holiday Inn z 1942 r ., później włączony do albumu Crosby’ego Merry Christmas z 1945 r . Zmarłego Binga Crosby’ego, ikonę muzyki i kina, przeżyli jego dzieci, Harry i Mary Crosby.

Wyrażając entuzjazm w związku z tym wyjątkowym partnerstwem muzycznym, Mary Crosby pochwaliła talent wokalny Taehyunga, podkreślając piękną harmonię, jaka powstała między jego głosem a głosem jej ojca.

„Jako rodzina jesteśmy podekscytowani, że V i tata śpiewają razem tę najlepszą piosenkę świąteczną. Ich głosy pięknie się łączą, oddając ducha świąt w najlepszy możliwy sposób”.

Harry Crosby również nie krył swojego podekscytowania:

„Jesteśmy szczęśliwi, że V pomoże nam dzielić się radością płynącą z tej ponadczasowej kolędy”.

Ta niezwykła współpraca obchodzi 79. rocznicę pierwotnej premiery „White Christmas”. Dzięki niej Taehyung stał się pierwszym artystą z Korei Południowej i branży K-popu, który zaśpiewał duet z amerykańską legendą muzyki, która została wyróżniona wprowadzeniem do Hit Parade Hall of Fame w 2027 r. oraz do Western Music Hall of Fame w 2008 r.

Warto odnotować, że nagranie utworu „White Christmas” Binga Crosby’ego i The Ken Darby Singers z 1942 r. wydane przez Decca Records zostało w 1974 r. uhonorowane miejscem w Grammy Hall of Fame, co dodatkowo umocniło jego status klasyki.

Trwałe dziedzictwo Binga Crosby’ego

Bing Crosby, wybitna postać w rozrywce XX wieku, zrewolucjonizował muzykę, film i radio, pozostawiając po sobie spuściznę, która nadal wpływa na artystów. Mając na swoim koncie ponad 1600 nagranych piosenek i 400 przebojowych singli, wkład Crosby’ego w muzykę jest monumentalny. Jego wykonanie „White Christmas” pozostaje najlepiej sprzedającym się singlem w historii, z ponad 50 milionami egzemplarzy rozprowadzonych na całym świecie.

Historycznie znaczący, „White Christmas” odegrał ważną rolę 30 kwietnia 1975 r., kiedy został potajemnie wyemitowany w Armed Forces Radio, sygnalizując wyjście Stanów Zjednoczonych z Sajgonu. Ogłoszony najlepiej sprzedającym się singlem na świecie przez Księgę Rekordów Guinnessa w 1955 r., ten ponadczasowy klasyk nadal rezonuje z fanami nawet po pięciu dekadach.

W 1999 r. „White Christmas” znalazło się w programie National Public Radio „NPR 100”, kompilacji najlepszych amerykańskich kompozycji stulecia. Ponadto, według ocen RIAA, wersja Crosby’ego zajmuje 2. miejsce na szanowanej liście Songs of the Century.

Oprócz świątecznego klasyka, Crosby osiągnął ogromny sukces dzięki takim hitom jak „Swinging on a Star,” „Pennies from Heaven,” i „Don’t Fence Me In.” Jego wpływ na późniejsze ikony muzyki, w tym Franka Sinatrę i Deana Martina, jest powszechnie uznawany, a wielu uważa go za kluczową inspirację w ich artystycznych podróżach.

Na srebrnym ekranie Bing Crosby błyszczał równie jasno. W 1944 roku zdobył Oscara dla najlepszego aktora za rolę ojca Chucka O’Malleya w Going My Way i otrzymał kolejną nominację za rolę w The Bells of St. Mary’s (1945), u boku Ingrid Bergman.

Jego spuścizna trwa dalej w słynnej serii filmów Road to… , w której dzielił ekran z legendami komedii Bobem Hope i Dorothy Lamour. Ta seria, zaczynająca się od Road to Singapore w 1940 r., pokazała nieskazitelne wyczucie czasu Crosby’ego i umocniła jego status jako ukochanej postaci filmowej.

Oprócz osiągnięć muzycznych i aktorskich Crosby był pionierem w nadawaniu dzięki swojemu słynnemu programowi radiowemu The Bing Crosby Show . Jego wyróżnienia obejmują trzy gwiazdy na Hollywood Walk of Fame, nagrodę Grammy Lifetime Achievement Award (1963) i zaszczytne miejsce w Grammy Hall of Fame, uznając jego rozległy wkład w amerykańską rozrywkę.

Źródło i obrazy