Największe przechwyty z Draftu NFL 2023

Teraz, gdy NFL Draft 2023 jest w książkach, postanowiłem nakreślić niektóre z moich ulubionych wyborów wartościowych na cały weekend.

Ocenię wybrane nazwiska na podstawie moich osobistych rankingów w korelacji z tablicami konsensusu i patrząc na to, kto nadal był dostępny lub jak te typy pasują do ogólnego obrazu draftu.

Christian Gonzalez, CB, Oregon – 17. miejsce w klasyfikacji generalnej Patriotów

Aby zasygnalizować, jak bardzo byłem zszokowany, że Gonzo przetrwał tak długo, jak on – kiedy Seattle wybrało piątego w drafcie narożnika Illinois Devona Witherspoona w klasyfikacji generalnej, pomyślałem, że Lions mogą wybrać drugi rzut rożny, który miałem w mojej pierwszej dziesiątce ogólnych perspektyw. Oregon DB ma prototypowy rozmiar i długość, prędkość 4,38, jest bardzo płynny i niezawodny, a ponadto nie skończył nawet 21 lat.

Tacy faceci zwykle nie wychodzą poza pierwszą połowę rundy 1. Jedynym powodem, dla którego mogę sobie wyobrazić, że doszedł do tej pory, jest to, że ludzie postrzegają go bardziej jako atletę i nie pokazał „tego ziomka”, którego lubisz oglądać z tej pozycji, co jest trochę głupie.

Biorąc pod uwagę, że Patriots byli w stanie zdobyć dodatkowego zawodnika czwartej rundy, cofając się o trzy miejsca ze Steelers, a dowódcy wybrali kolejny róg, który miałem znacznie dalej w tabeli Emmanuel Forbes ze stanu Mississippi, był to dla nich świetny wybór.

O’Cyrus Torrence, IOL, Floryda – 59. miejsce w klasyfikacji generalnej Bills

Zawsze, gdy jesteś w stanie wystawić najlepszego gracza na pozycję w drafcie pod koniec drugiej rundy, robisz coś dobrze. Po tym, jak Bills zapewnili sobie już moje TE1 Dalton Kincaid 25. miejsce w klasyfikacji generalnej (po awansie o dwa miejsca), później dostali masywnego strażnika aligatora o całą rundę – kiedy myślałem, że z łatwością mogliby pójść tak późno w pierwszym.

Wygląda na to, że Torrence został stworzony do tej pozycji w laboratorium, z masywnymi dłońmi do przejęcia kontroli i dużą siłą w dolnej połowie do poruszania ciałami w biegu, a także solidną kotwicą pochłaniającą siłę, a kiedy już pasuje te ręce w ramce pędzących, zazwyczaj już nie odchodzą.

Dwóch graczy, których mi przypominał, to Brandon Brooks i Mike Iupati – a on został wybrany w drafcie pomiędzy tymi facetami. Jest idealnym dodatkiem do wnętrza O-line Billsa, który potrzebował kopacza w dupę.

Daiyan Henley, LB, stan Waszyngton – 85. miejsce w klasyfikacji generalnej do Chargers

Mimo że Henley nie był moim obrońcą numer jeden, wybrałem go jako najlepszego gracza na tej pozycji – obok Jacka Campbella z Iowa i Drew Sandersa z Arkansas. Wszyscy trzej mają dość różne profile graczy i rozumiem, że jest ostatnim z nich, ale biorąc pod uwagę, że Henley zajął 67(!) miejsc później niż Campbell, to dość szalone.

Jak dla mnie w tej klasie nie było sponsora z takimi umiejętnościami łatwego poruszania się jak ten młodzieniec z Wazzu, gdzie jego umiejętność nabierania głębi, zmiany kierunku i jazdy po trasach wciąż wygląda bardziej na bezpieczeństwo, o co mu chodziło pierwotnie zaczął jako, wraz z grą w szerokim odbiorniku, po rekrutacji jako rozgrywający.

Co więcej, nie tylko ma nagłość, by unikać blokujących, ale jest także chętny do szarżowania, ale spudłował tylko pięć ze 111 prób odebrania piłki w ubiegłym sezonie.

Myślę, że to, co pokazuje nam, że odszedł później, niż się spodziewaliśmy, to to, że po tym, jak został trzecim prawdziwym obrońcą poza piłką (w zależności od tego, czy zamiast tego liczyć Marte Mapu ze stanu Sacramento jako dużą piątkę / bezpieczeństwo), widzieliśmy trzech kolejnych, którzy wypadli z boiska planszy w ciągu następnych sześciu typów – drużyny jakby po prostu czekały na pozycję.

Adetomiwa Adebawore, IDL, Northwestern – 110. miejsce w klasyfikacji generalnej Colts

Nadal nie słyszałem żadnych prawdziwych medycznych obaw o Ade. Więc muszę założyć, że NFL albo nie lubi go na spotkaniach, albo jest po prostu trochę hipokryzją. Pamiętasz tego faceta, Travona Walkera, który wysadził w powietrze kombajn i ostatecznie awansował aż do bycia pierwszym wyborem w zeszłorocznym drafcie poza Georgią? Cóż, oto mamy kogoś, kto nieznacznie go pokonał we wszystkich kategoriach – pomimo dodatkowych dziesięciu funtów!

Rozumiem, że atletyzm Adebawore’a jest o wiele bardziej imponujący niż jego produkcja – po raz kolejny przypomina Walkera, ale myślę, że nawet oparty wyłącznie na taśmie, nie ma mowy, żeby wyszedł z drugiego dnia. Miałem go późno w pierwszej rundzie w moich ostatnich próbnych draftach. Jest kimś więcej niż tylko sportowcem – ma mnóstwo wstrząsów w dłoniach, mimo że ma tylko 6’2” i ma 34-calowe ramiona, które można zablokować podczas biegu.

Potrafi grać mocną stroną D-end lub techniką trójstronną na równym froncie, a podczas tygodnia Senior Bowl pokazał świetną kombinację wygrywania z siłą i pokonywania zakrętów swoimi atakami. O ile nie jest jakiś czynnik, którego nie jestem świadomy, to po prostu drużyny nie wiedzą dokładnie, gdzie go ustawić.

Kyu Blu Kelly, CB, Stanford – 157. miejsce w klasyfikacji generalnej Ravens

Przeszliśmy teraz do piątej rundy, w której kilku moich ulubionych DB w końcu zostało złapanych, a pierwszy z nich, który, jak sądzę, zarobił dla siebie wystarczająco dużo pieniędzy, by wyrównać zakres trzeciej/czwartej rundy, pochodzi z Stanforda.

KBK ma jedne z najsolidniejszych technik press, jakie można znaleźć w tej klasie, z niesamowitym oczekiwaniem, wyczuciem czasu i ułożeniem rąk, aby uniemożliwić łatwe uwolnienie poza linią i pozostać lepkim przez całą trasę w człowieku. Co więcej, ma jedną z najlepszych świadomości w strefach, jakie widziałem wśród tych zakrętów, rozumiejąc, kiedy spaść lub podnieść dośrodkowania idące po jego myśli.

Powód, dla którego sądziłem, że liga nie będzie dla niego tak wysoka, to fakt, że ma niewielką szybkość regeneracji i nie zdobył żadnych podań od początku 2021 roku. Niemniej jednak jest to dużo później, niż powinien był odejść. Kelly był 78. ogólną perspektywą na mojej osobistej dużej tablicy.

Antonio Johnson, SAF/NB, Texas A&M – 160. miejsce w klasyfikacji generalnej Jaguarów

Innym DB z piątej rundy, który moim zdaniem nie powinien spaść tak daleko, była moja trzecia perspektywa bezpieczeństwa. Rozumiem, że jestem lepszy od Johnsona niż konsensus, ale nadal przewidywano, że będzie skrajnym graczem od drugiej do trzeciej rundy.

Jestem może trochę mniej zszokowany niż w przypadku niektórych innych nazwisk, ponieważ widziałem drogę dla NFL, która zdecydowała się kilka razy go podać – grał wyłącznie w automacie, nie miał tony produkcji piłek a jego testy wybuchowe w kombajnie były dość rozczarowujące.

Jeśli połączysz to z jego najlepszą taśmą z 2021 roku, kiedy Aggies były znacznie bardziej konkurencyjnym programem, i ogólną dewaluacją tej klasy bezpieczeństwa, widziałem sposób, w jaki spadłby pod koniec drugiego dnia, ale to trochę szalone Dla mnie.

Johnson wykazuje ogromne przewidywanie trasy, świadomość przestrzenną i zrozumienie, jak wykorzystać swoją przewagę, konsekwentnie był w stanie pokonać blokujących w slocie i jest bardzo fizycznym napastnikiem. Jaguary mogły znaleźć tutaj swoją początkową nikiel, która może wejść do środka jako słabszy wspierający przy dłuższych spadkach.

AT Perry, WR, Wake Forest – 195 miejsce w klasyfikacji generalnej do Saints & Xavier Hutchinson, WR, stan Iowa – 205 miejsce w klasyfikacji generalnej do Teksańczyków

Spakowałem tutaj dwa odbiorniki szóstej rundy, ponieważ mają nieco podobne profile graczy i pasują do pewnego tematu, który chciałem omówić. To była historycznie mała klasa WR. Warto zauważyć, że 11 z 17 facetów wybranych w pierwszych czterech rundach ważyło 185 lub mniej – do pewnego stopnia w znaczący sposób.

Być może ma to sens, ponieważ oceniając taśmę, większość czołowych kandydatów była niewymiarowa. Biorąc to pod uwagę, widzieliśmy nazwiska takie jak Quentin Johnston z TCU, Jonathan Mingo z Ole Miss i Rashee Rice z SMU – więcej facetów w rozmiarze plus – zostało przez to popchniętych w tym procesie.

To jest dla mnie tak ciekawe, jak dwa z moich dziesięciu najlepszych szerokich odbiorników spadły aż do szóstej rundy. Perry ma trochę problemów z upadkiem i może nie jest prawdziwym palaczem, ale osiągnął 4,47, jest skrupulatnym biegaczem w sposobie, w jaki ustawia obrońców za pomocą mowy ciała i jest szalony ponad- łapacz obręczy.

Tymczasem Hutchinson biegł nieco wolniej (4,53), ale ma też nieco bardziej wypełnioną ramę, jest świetny w tworzeniu początkowych kątów dla piłki i łapie wszystko, co rzuci w jego stronę, nawet z obrońcami udrapowanymi na plecach.

Dante Stills, IDL, Wirginia Zachodnia – 213 miejsce w klasyfikacji generalnej kardynałów

Przejdźmy do jednego z moich draftowych zauroczeń. Miałem Dantego Stillsa jako jednego z dziesięciu najlepszych obrońców wewnętrznych i wymieniłem go jako jednego z „moich chłopaków”. Po prostu nie rozumiem, jak był tak niedoceniany przez cały proces i jak skończył tak późno.

To kolejny, w którym nie jestem tak zszokowany, widząc to, ponieważ właśnie tam miał się udać. Ale niech mi ktoś to wyjaśni – ten facet miał elitarną presję wśród facetów z wnętrza (30 na 334 pstryknięć przy podaniu, z 14,2% współczynnikiem wygranych), jego 40, skok w dal i trzy pachołki były na 79 percentylu lub wyższym, był niezwykle konsekwentnym wyróżniającym się zawodnikiem WVU przez wszystkie pięć sezonów, a potem udał się do Shrine Bowl i skopał tyłki przez cały tydzień.

Jedynym prawdziwym zmartwieniem, jakie widzę, jest to, że nie wiem, gdzie jest najlepiej rozmieszczony, z czymś w rodzaju tweenera, ale grał na wszystkich liniach w college’u, może grać w stos i rzucić lub wygrać grę, a następnie wygrać z różnymi ustawieniami w sytuacjach przejściowych.

Zach Evans, RB, Ole Miss – 215 miejsce w klasyfikacji generalnej Baranów

Jeszcze bardziej szalony, jeśli chodzi o rozbieżność, którą widzę między tym, gdzie gracz został wybrany w drafcie, a tym, gdzie ja osobiście go miałem, Evans jest dokładnie tam, jeśli chodzi o facetów bez legalnej czerwonej flagi medycznej, o których jestem świadomy.

Evans stracił trochę czasu w ciągu ostatnich dwóch sezonów z powodu kontuzji palca u nogi i biodra, ale bez uszkodzeń strukturalnych, i chociaż zawsze słyszy się historię o tym, że został zawieszony w mistrzostwach stanu w szkole średniej i dziwnym procesie rekrutacji z tego powodu, Trenerzy TCU chwalili go za „doskonałość akademicką i pozytywny wpływ na TCU i lokalną społeczność” i nigdy nie było problemu z Ole Miss.

Czuję, że to mogą być stare głowy, które przedwcześnie go skreślają. Nie zapominajmy, że był to rekrut numer jeden w całym stanie Teksas i twierdzę, że jest tak utalentowany, jak każdy inny w tym drafcie, który nie nazywa się Bijan Robinson.

Nie ma tak wielu świetnych akcji, ponieważ jest dojrzałym decydentem między wślizgami, ale ma świetną szybkość startu i zatrzymania, pakuje mnóstwo mocy, gdy nabierze rozpędu, ma niesamowitą równowagę kontaktu i szybkość, aby kończyć długie biegi przez sześć . Był moim RB4 w całej tej klasie i skończył jako numer 15 poza planszą.

Anthony Johnson Jr., SAF, Iowa State – 242. miejsce w klasyfikacji generalnej Packers

Kończymy tę część przechwytów z jeszcze jednym numerem w mojej pierwszej dziesiątce rankingów dla jego pozycji. Dwie pozycje, na które Packers naprawdę musieli trafić w oparciu o stan składu, to tight-end i safety.

Zwrócili się do pierwszego z nich z kilkoma typami z drugiego dnia w Luke Musgrave ze stanu Oregon i Tucker Kraft ze stanu Dakota Południowa. Te ostatnie nie były celem aż do ostatnich 20 wyborów weekendu. Cóż, a co, jeśli powiem ci, że wciąż mają jednego, który moim zdaniem ma potencjał startowy? Wiem, że z powodu braku zainwestowanego kapitału w drafcie, dla kogoś takiego jak on jest to stroma wspinaczka, aby wcześnie zobaczyć znaczący czas gry, ale Johnson był jednym z moich ulubionych klejnotów w tym roku.

Były narożnik, ten facet niezwykle szybko uchwycił szczegóły bezpiecznej pozycji, wciąż mając miejsce na rozwój. Wykazuje świetne piłkarskie IQ w zasięgu strefy meczowej – którą Packers uwielbiają biegać – jego 32-calowe ramiona pomagają mu skutecznie atakować punkt zaczepienia, ściga się w górę pola w pośpiechu z biegiem i nie stroni od poważnych kolizji w ogóle. Po prostu bliżej mu do przeciętnego sportowca.

Inne kradzieże:

Dalton Kincaid, TE, Utah – 25 miejsce w klasyfikacji generalnej Bills

Brian Branch, SAF, Alabama – 45. miejsce w klasyfikacji generalnej Lions

John Michael Schmitz, IOL, Minnesota – 57. miejsce w klasyfikacji generalnej Giants

Sydney Brown, SAF, Illinois – 66. miejsce w klasyfikacji generalnej do Eagles

Kelee Ringo, CB, Georgia – 105. miejsce w klasyfikacji generalnej do Eagles

Nick Herbig, EDGE/LB, Wisconsin – 132. miejsce w klasyfikacji generalnej za Steelers

Jammie Robinson, SAF, stan Floryda – 145. miejsce w klasyfikacji generalnej Panthers

Henry To’o To’o, LB, Alabama – 167. miejsce w klasyfikacji generalnej dla Teksańczyków

Chris Smith II, SAF, Georgia – 170. miejsce w klasyfikacji generalnej Raiders

Jaelyn Duncan, OT, Maryland – 186. miejsce w klasyfikacji generalnej Titans

Luke Wypler, IOL, stan Ohio – 190. miejsce w klasyfikacji generalnej za Browns

Zack Kuntz, TE, Old Dominion – 220. miejsce w klasyfikacji generalnej Jets

Jason Taylor II, SAF, stan Oklahoma – 234. miejsce w klasyfikacji generalnej Baranów

Cory Trice Jr., CB, Purdue – 241. miejsce w klasyfikacji generalnej do Steelers

Desjuan Johnson, EDGE/IDL, Toledo – 259. miejsce w klasyfikacji generalnej Baranów

Jeśli podobał Ci się ten podział, rozważ sprawdzenie oryginalnego utworu i obejrzyj wszystkie inne moje materiały wideo tutaj !

Twitter: @halilsfbtalk

Instagram: @halilsrealfootballtalk