Największe pozostałe potrzeby dla każdej drużyny AFC prowadzącej sezon NFL 2023

Czas porozmawiać o AFC. W zeszłym tygodniu przejrzeliśmy NFC dogłębnie, przechodząc przez cztery dywizje i wskazując jeden obszar, którym każdy zespół może/powinien nadal się zająć. Dzisiaj przejrzymy 16 franczyz po przeciwnej stronie stołu i wyjaśnimy, w jaki sposób skłoniły mnie do wyboru każdej z nich.

Ponownie, może to być sprawdzony starter, konkretny gracz do roli lub ogólna głębokość na pozycji, w zależności od tego, jak wygląda stan składu i jak są gotowi do rywalizacji. Ponieważ jednak w tym momencie roku kalendarzowego nie znajdziesz rozgrywającego franczyzy ani gwiazdora podań, chciałem zachować realizm i wskazać aktywa, które mogliby nadal nabyć w drodze handlu lub wśród nielicznych nazwisk weteranów dostępne na wolnym rynku.

Jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś, zapoznaj się również z moją serią przeglądów draftów i składów dywizji , w których rozbiłem każdy wybór dokonany przez wszystkie 32 drużyny, przedstawiłem, jaką rolę będą pełnić w swoim nowym składzie i omówiłem klas, a także ich podejście do tworzenia grafiku jako całości.

Przejdźmy więc do rzeczy:

Baltimore Ravens, AFC North – Bezpieczeństwo hybrydowe

Patrząc na obronę Ravens w zeszłym sezonie, poprawili się z 28. miejsca w EPA na mecz w ciągu pierwszych ośmiu tygodni aż do piątego miejsca (po tym, jak wymienili się na linebackera All-Pro Roquana Smitha i zaczęli trochę zmieniać swój personel).

Kyle Hamilton był zdecydowanie najlepszy, kiedy był wyznaczony jako nikiel jako debiutant. Patrząc na wskaźniki PFF z pierwszych siedmiu meczów w porównaniu z finałową dziesiątką – od tego momentu spędzał większość snapów w slocie – jego średnia ocen poprawiła się z 65,6 do 72,4, kończąc sezon na kilku elitarnych (choć w jakiś sposób jego końcowa ocena wyniosła 87,6). Jego długość do tłoczenia się pod przechodzącymi oknami i pokonywania blokujących z tego miejsca była dużym plusem.

Biorąc to pod uwagę, byłem bardzo zaskoczony, widząc, że Baltimore w zasadzie podarował Jets jeden z najbardziej niedocenianych asekurantów w lidze, Chucka Clarka, za wybór w siódmej rundzie 2024. Powodem tego było to, że weteran był w ostatnim roku swojego kontraktu.

Marcus Williams był wspaniałym dodatkiem w minionym sezonie, poza opuszczeniem siedmiu meczów z powodu kontuzji ręki, jako smukły jastrząb. Jednak teraz patrzysz na Brandona Stephensa, który musiał przejść od solidnej figury rotacyjnej do potencjalnego startu z niklu, podczas gdy zeszłoroczny zawodnik czwartej rundy Damarion Williams naprawdę miał problemy, gdy został poproszony o uzupełnienie.

Gdyby chcieli utrzymać Hamiltona na niskim poziomie, Geno Stone z mniej niż 700 snapami przez pierwsze trzy lata (mimo że jego obciążenie pracą i jakość gry stopniowo wzrastały) i Ar’Darius Washington (z nędznymi 32 snapami przez dwa sezony w Baltimore) byłyby wyznaczonymi opcjami bezpieczeństwa.

Myślę więc, że kolejny element z wszechstronnością, którą można przenosić w drugorzędnym, i mentalnym hartem do działania w systemie opartym na bezpieczeństwie, byłby mile widzianym dodatkiem.

Cincinnati Bengals, AFC North – ciasny koniec w linii

Jest to pozycja, która z pewnością skorzystała w Cincinnati, będąc częścią ofensywy, w której występuje najlepsza trójka odbierających w całej lidze i jeden z najlepszych rozgrywających.

CJ Uzomah i Hayden Hurst zdobyli średnio ponad 450 jardów w ciągu ostatnich dwóch sezonów jako wyraźna opcja numer cztery w tym ataku podaniami, ale powiedziałbym, że byli bardziej przydatnymi graczami niż to, co mają do dyspozycji w 2023 roku.

Bengalowie podpisali kontrakt z Irvem Smithem Jr. na ten rok za 1,75 miliona dolarów, po tym jak Vikings pozwolili wygasnąć jego kontraktowi debiutanta (po wymianie za TJ Hockensona w połowie poprzedniego sezonu, kiedy Irv został kontuzjowany, a oni i tak naprawdę chcieli awansować).

Drew Sample – którego Cincy nieco zaskakująco wybrał w drafcie w drugiej rundzie w 2019 roku – powróci na ostatni rok swojego debiutanckiego kontraktu, po tym jak opuścił wszystkie mecze oprócz dwóch w minionym sezonie. Jednak w tej grupie był prawie czystym blokerem, ze znakiem kariery wynoszącym zaledwie 0,75 jarda na bieg na trasie.

Mitchell Wilcox pełnił w zasadzie tę samą rolę na swoim miejscu, jako dodatkowy atak ofensywny, kiedy przeszli do dwóch setów TE, zanim przyjęli tożsamość znacznie bardziej rozproszonego 11-osobowego zespołu. Teraz go nie ma, podczas gdy Devin Asiasi jest kandydatem z marginesu według standardów NFL.

Pomysł, aby udostępnić ich kolekcję Chase’a, Higginsa i Boyda w tym samym czasie, nadal opiera się na wielu sposobach, w jakie mogą atakować obronę, na co wskazuje piąty najlepszy wskaźnik sukcesu w szarży w całej lidze (45,1%) od tygodnia pięć lat później, kiedy zobaczyliśmy tę zmianę w wykorzystaniu personelu. Ponieważ nie mają wąskiego końca listy, który był cennym blokującym ORAZ odbierającym, jest to pozycja, na której nadal powinni szukać możliwości ulepszenia.

Cleveland Browns, AFC Północ – Zapasowy obrońca

Ci Browns po cichu mieli naprawdę mocny sezon poza sezonem, dokonując kilku kluczowych podpisów pod radarem i tworząc jedną z lepszych klas draftu, biorąc pod uwagę dostępny kapitał.

Wraz z dodaniem większej ilości broni do tego, co było dość płytkim korpusem przyjmującym, pozyskaniem Elijaha Moore’a z Jets na dwudniową wymianę picków i przygotowaniem 74. miejsca Cedrica Tillmana z Tennessee, wnieśli trochę wołowiny. Kilka solidnych wślizgów na nos powinno pomóc wzmocnić jedną z łagodniejszych linii obronnych w lidze, a oni zajęli się tym punktem przewagi naprzeciwko Mylesa Garretta na wiele sposobów.

Dlatego, gdy przeglądam ich początkowe 22, a nawet ich głębokość w okopach, a teraz także WR, nie ma się czym martwić. Grupą pozycji, która może stać się problemem w przypadku kontuzji, jest pokój narożny. Zainwestowali już kilka typów w pierwszej rundzie i znaleźli potencjalną perełkę na początku trzeciej rundy w zeszłorocznym drafcie z Martinem Emersonem, tworząc doskonałe początkowe trio.

Uważam, że w kwietniu ubiegłego roku dokonali dobrego wyboru w czołowej 150, w postaci Camerona Mitchella z Northwestern, który mógłby ostatecznie poprzeć wszystkie trzy miejsca lub po prostu wsunąć się jako czwarty gracz, wraz z tasowaniem. Jednak wymaganie od nowicjusza, aby natychmiast wystąpił, to całkiem sporo, a poza tym nie ma zbyt wiele, na czym mogą polegać, między Mike’em Fordem, AJ Greenem III, Thomasem Grahamem Jr. i Chrisem Westrym.

Pomimo tego, że należał do zespołów, które nie były bogate w rzuty rożne, Mike Ford przez ostatnie cztery lata w trzech różnych miastach łączył w zasadzie taką samą liczbę snapów, jak jako debiutant (nieco ponad 300), a inni tylko 659 snapów w ciągu ostatnich dwóch sezonów. Biorąc pod uwagę, że w większości spełnili te oczekiwania, określiłbym ich wszystkich bardziej jako kandydatów z marginesu.

Pittsburgh Steelers, AFC North – wewnętrzny obrońca

Steelers mogą być najmniej interesującą drużyną w AFC North dla ogólnych fanów NFL i obecnie są faworytem zakładów, który zajął czwarte miejsce . Ale patrząc na to, jak zajęli się swoimi obszarami potrzeb poza sezonem, powinni być o wiele solidniejsi.

Z co najmniej dwoma nowymi starterami na linii O najprawdopodobniej i głębią jakości za nią, Keeanu Benton (Wisconsin) z pierwszej pięćdziesiątki to kolejna pszczoła robotnica, która wzmocni wewnętrzną linię D i ładne połączenie młodości i doświadczenia w Cornerback, wszystkie trzy z tych grup pozycji wyraźnie wyglądają lepiej na papierze.

Połączenie tego, co moim zdaniem było jedną z trzech najlepszych klas draftu w całej lidze, było głównym czynnikiem. Jedyną jednostką w zespole, o którą wciąż się martwię, jest drugi poziom ich obrony.

Zamienili tandem Mylesa Jacka i Devina Busha, którym w zeszłym roku kręciło się w głowach, kiedy patrzyłem, jak próbują zidentyfikować klucze i ustawić się w odpowiedniej pozycji na taśmie, może trochę bardziej solidnie, ale też nie przesadnie inspirujący duet Cole’a Holcomba i Elandona Robertsa.

Pierwszy z nich miał oceny od 56 do 67 według wskaźników PFF w każdym ze swoich czterech sezonów w Waszyngtonie. Spudłował mniej niż siedem procent swoich prób walki w ostatnich dwóch z nich, jednocześnie wykonując 99% snapów w 23 meczach, w których był dostępny, ale nie był plusem jako gracz kryjący lub wywierający presję na podaniach.

Tymczasem Elandon Roberts jest tym uderzającym wewnętrznym sponsorem, który pomógł Dolphins dostać się na trzecie i długie miejsce po tym, jak został sprowadzony z Nowej Anglii przez swojego byłego DC, a następnie HC Briana Floresa, ale kiedy doszli do takich sytuacji, ten facet był konsekwentnie podbijany poza boiskiem.

Więc chociaż chciałbym, żeby wprowadzili do tej grupy bardziej zdystansowaną opcję, myślę, że prawdopodobnie zobaczymy, jak przesuną się w dół Keanu Neala jako wspierający za grosze w sytuacjach przejściowych.

Buffalo Bills, AFC East – Niezawodny odbiorca numer dwa

W tym roku mogą polegać na maksymalnie trzech debiutantach, ale powiedziałbym, że to, co powstrzymywało ich w kluczowych momentach play-off, to brak drugiego faceta, który może wygrać w meczu podań.

Przedstawiłem Gabe’a Davisa jako kandydata do przełomu w zeszłym sezonie poza sezonem, ponieważ wiele podstawowych wskaźników sugerowało, że jego rozwój w drugiej połowie roku był oznaką tego, co ma nadejść, i wyobrażałem sobie bardziej wieloaspektową rolę dla niego. W szczególności jako power slot, gdzie jego umiejętności blokowania i umiejętność pracy środkiem pola mogłyby naprawdę zabłysnąć.

Jednak w rzeczywistości spędził tylko 10,2% snapów ustawionych w linii wewnętrznej w 2022 roku i był w dużej mierze czystym facetem, którego zasadniczo wysyłano na sprinty na obwodzie na duże odcinki gier. Poza tym nie zawsze trafiał w razie potrzeby, upuszczając dziewięć z 57 możliwych do złapania celów.

Podpisali kontrakt z wolnym agentem Deonte Harty, który po cichu zdobył 570 jardów ze Świętymi w 2021 roku, zanim opuścił prawie cały poprzedni sezon z palcami typu turf. Byłem też wielkim fanem ubiegłorocznego Khalila Shakira, który wybrał piątą rundę w Boise State, który pokazał pewne oznaki pod koniec sezonu, kiedy zaczęli wycofywać Isaiaha McKenziego. Było kilka imponujących momentów kontroli ciała i wytrzymałości poprzez kontakt, ale miał też kilka złych upadków, mimo że spodziewam się, że będzie ich początkowym miejscem w zestawach z trzema szerokimi odbiornikami.

Chciałbyś po prostu, żeby Buffalo znalazł innego zawodnika, na którym będzie mógł polegać, jeśli chodzi o konsekwentne wygrywanie pojedynków i stanie się potencjalnym celem o dużej liczbie ataków, jeśli koordynatorzy defensywy zwrócą szczególną uwagę na Stefona Diggsa. W tej chwili najlepiej czułbym się, gdyby tym facetem był Dalton Kincaid (Utah) z pierwszej rundy tight-end, ale myślałem bardziej w stylu kogoś, kto zmusza przeciwników do zachowania uczciwości, nie będąc w stanie zostawić drugorzędnego zewnętrznego odbierającego wyodrębniony.

Miami Dolphins, AFC East – Prawy wślizg

Finowie są w trakcie chodzenia na całość w tym okienku, w którym wciąż mają rozgrywającego Tua Tagovailoa w jego debiutanckim kontrakcie. Wraz z dodaniem Bradleya Chubba, Jalena Ramseya i Davida Longa Jr. od listopada, w połączeniu z drastyczną zmianą schematu z Vicem Fangio przejmującym obowiązki w obronie, ta jednostka ma szansę być jedną z najlepszych w lidze.

Tymczasem atak Mike’a McDaniela znalazł się w pierwszej piątce w EPA na grę ze zdrowym Tua, a dodając Devona Achane’a z Texas A&M w trzeciej rundzie, jest to bez wątpienia najszybsza kolekcja graczy na pozycji umiejętności, jaką kiedykolwiek widziała ta gra.

Na papierze pozycja tight-end pozostawia wiele do życzenia, ale zrozumienie, w jaki sposób wykorzystują Aleca Ingolda jako blokującego ruchy, który często zaczyna w linii, mimo że jest oznaczony jako boczny obrońca, jest powodem, dla którego gracz taki jak Mike Gęsicki po prostu nie miał żadnej roli w systemie.

Tam, gdzie wierzę, że mają nadzieję na lepszą grę zbiorową, jest linia ofensywna, która dzięki dużemu skupieniu się na RPO i bardzo podobnej grze była w dużym stopniu chroniona, ale poszczególne elementy są rozczarowujące. Zdrowy Terron Armstead jest zdecydowanie najlepszy z całej grupy, z Connorem Williamsem w środku i Robertem Huntem przynajmniej przeciętnymi starterami.

Lewa obrońca jest z pewnością wątpliwa, gdzie zakładam, że albo trzecioklasista Liam Eichenberg zaadaptuje się po kilku dość trudnych sezonach, poproszony o zapełnienie w trzech różnych miejscach, albo przeniesie tam niedawno podpisanego Isaiaha Wynna. Ten ostatni spędził 83% swoich snapów w Nowej Anglii podczas swojej debiutanckiej transakcji na lewym ataku, z odrobiną przebiegu o jedno miejsce, a następnie miał zdecydowanie najgorszy rok w 2022 roku, kiedy został poproszony o wkroczenie na prawy atak.

Mógłby rywalizować o tę pracę po raz kolejny w Miami, ale teraz wydaje się, że preferowaną opcją jest Austin Jackson, który miał jak dotąd trzy katastrofalne sezony od czasu powołania w pierwszej rundzie 2020 r., z zaledwie dwoma meczami z PFF ocena co najmniej 70.

New England Patriots, AFC East – Zewnętrzny odbiorca typu separacyjnego

Jeśli przeglądasz klasę draftu Pats, to, że Christian Gonzalez z Oregonu spadł do nich na 17. miejscu w klasyfikacji generalnej, pozwala im przesunąć się w dół o wszystkich innych na tym wykresie głębi i daje im uzasadniony róg graniczny, aby uzupełnić tych niższych facetów o świetną umiejętność klikania i zamykania .

Poza tym, oczywiście wybranie dwóch nowych początkujących specjalistów od kopnięć i spędzenie trzech wczesnych dni na linii ofensywnej, aby uzupełnić głębokość z przodu, wyróżnia się jako ruchy typowe dla Patriotów, wraz z kilkoma odbiorcami w szóstej rundzie. Jednakże, chociaż lubię grupę facetów, których ostatecznie sprowadzili, brak inwestycji w tę ostatnią pozycję sprawił, że trochę podrapałem się po głowie.

Przechodząc do aktualnego wykresu głębokości WR, DeVante Parker jest tak blisko czystego „zwycięzcy piłki”, jak prawdopodobnie w dzisiejszej NFL, Juju Smith-Schuster jest tym, kim chcieli zastąpić Jakobiego Meyersa, aby pochylić się jeszcze bardziej do zestawu umiejętności gniazda mocy i wiemy, że jedno z ich pięciu lub sześciu miejsc odbierających w aktywnym składzie trafia do kapitana drużyn specjalnych Matthew Slatera.

Kendrick Bourne jest tak blisko, jak tylko można dostać się do formy wczesnego separatora, patrząc na to, jak produktywny był na odcinkach w San Francisco jako odbiornik X w stylu Kyle’a Shanahana, ale jest powód, dla którego nieuchronnie chcieli ulepszyć do Brandona Aiyuka, aby dać sobie większe zagrożenie YAC.

Tak więc wszystko zależy od tego, jak duży wzrost zdrowy Tyquan Thornton może pokazać w swoim drugim sezonie jako były selekcjoner rundy drugiej i czy uda im się coś uzyskać od tych dwóch zawodników szóstej rundy w tym roku w Kayshon Boutte i DeMario Douglas.

W rzeczywistości stracili swój najwyższy separator według statystyk następnej generacji, wśród WR ze średnią głębokością celu powyżej dziesięciu jardów na, w Nelson Agholor (średnio 3,3 jarda). Tymczasem DeVante Parker zajął ostatnie miejsce w swoim banku danych w tym wskaźniku (1,7), który zawiera listę wszystkich z ponad 45 celami.

New York Jets, AFC East – Rezerwowy obrońca

Dla Gang Green najważniejsze w nadchodzącym sezonie jest to, jak dramatyczne ulepszenia mogą uzyskać w zakresie gry rozgrywającego, ponieważ dokonali dużej wymiany za Aarona Rodgersa na krótko przed draftem.

Atak był co najmniej kompetentny w zeszłym sezonie, dopóki nie stracili dwóch wschodzących gwiazd w obronie i bieganiu z Alijah Vera-Tucker i Breece Hall. Ostatecznie Garrett Wilson nadal był w stanie wygrać ofensywny debiutant roku, pomimo bardzo niespójnej gry rozgrywającego.

Tak więc, gdy Rodgers przywiózł ze sobą jeszcze kilka figur, ofensywa powinna przejść na inny poziom, aby uzupełnić szóstkę najlepszych obron w DVOA i EPA na mecz w poprzednim sezonie.

W zależności od tego, co MRI pokaże na kolanie Chucka Clarka, w najgorszym przypadku powinien to być ruch boczny do niego lub później podpisanego Adriana Amosa w miejsce Lamarcusa Joynera, przywracają resztę wyjściowej jedenastki i dodają Willa McDonalda IV z Iowa State, aby zwiększyć ich szybkość podania krawędzi.

Jedynym powszechnie znanym nazwiskiem, którego brakuje, jest Kwon Alexander, który zagrał mniej niż połowę defensywnych pstryków w rotacji trzech LB. Po jego odejściu, oprócz początkowego duetu CJ Mosleya i Quincy’ego Williamsa, mają wielu dużych, bezpiecznych lub za grosze sponsorów. Patrzysz na Jamiena Sherwooda i Hamsah Nasirildeen jako na podobne profile graczy w tej formie, którzy łączyli się w nieco ponad 200 snapach w ciągu pierwszych dwóch sezonów.

Chazz Surratt jest byłym rozgrywającym nawróconym w UNC, którego umiejętność gry w zasięgu jest znacznie lepsza niż czytanie między wślizgami, a poza tym Zair Barnes był facetem, którego wybrali w szóstej rundzie, w dużej mierze na podstawie jego testów atletycznych, aby przewidywać jako specjalny zespół uderzeniowy.

Wierzę, że mają pewne rozwiązania dotyczące podań, ale jeśli któryś z dwóch starterów upadnie, martwię się o ich obronę w biegu i jak to wpłynie na wszystko inne.

Houston Texans, AFC Południe – Swingowanie

Gdy DeMeco Ryans wraca do Houston, aby poprowadzić tam show, duży ruch w drafcie, aby zapewnić sobie kamienie węgielne po obu stronach piłki, rozgrywający CJ Stroud (stan Ohio) i obrońca krawędzi Will Anderson Jr. (Alabama) , Teksańczycy wyznaczyli punkt odniesienia dla odwrócenia franczyzy.

Stworzyli niezłą równowagę między weteranami wchodzącymi a graczami, których wybierali w ciągu ostatnich kilku lat. Zanim zobaczymy dokładnie, jak to się potoczy i czy młodzi faceci mogą przyspieszyć, gdy zostaną wezwani, nie sądzę, aby którykolwiek z ich prawdopodobnych startów-22 był zdecydowanym minusem. Jednak to, co mogę zidentyfikować jako potencjalny problem, to kontuzja ich końcówek książek na linii ofensywnej w Laremy Tunsil i Tytus Howard.

Greg Little jest byłym wielkim rozczarowaniem jako wczesny wybór drugiej rundy dla Panthers w 2019 roku, który lądował na IR w każdym z ostatnich trzech sezonów, tracąc cały 2021 rok, zanim zobaczył czas na obu końcach linii O dla zdesperowany zespół Dolphins. Jednak wystawił fatalną ocenę PFF wynoszącą zaledwie 35,1 w ciągu roku.

W międzyczasie Charlie Heck był dość konsekwentną opcją rezerwową, z siedmioma workami i 40 całkowitymi presjami poddanymi w prawie 700 snapach blokujących podania w karierze, ale jest minusem w grze biegowej i nigdy nie zagrał ani jednego snapa nigdzie poza prawym atakiem. Następnie zeszłoroczny zawodnik szóstej rundy Austin Deculus ani razu nie wyszedł na boisko w ataku jako debiutant.

Zwłaszcza w przypadku bardziej tradycyjnego podającego w Stroudzie, sprawienie, by czuł się komfortowo na szczycie swojego spadku i nie proś go o poruszanie się na boki, będzie kluczem do solidnej debiutanckiej kampanii.

Indianapolis Colts, AFC South – ustalona głębokość linii ofensywnej

To jednostka, która miała być największą siłą zespołu w 2022 roku, a okazała się absolutnym koszmarem. Było to spowodowane romansem przypominającym kołowrót na ślepo przez około pół roku, ofensywnym systemem, w którym brakowało jasności co do tego, kim byli, oraz ogólnym spadkiem jakości gry nawet u znakomitych weteranów, takich jak Quenton Nelson i Ryan Kelly.

Braden Smith z prawej strony atakuje mnie jako jedyną stałą. Bernhard Raimann, mają nadzieję, że zrobią znaczący krok naprzód, ponieważ ich początkowy lewy atak jako wybór w trzeciej rundzie z zeszłego roku i prawy obrońca wydają się walczyć między Dannym Pinterem, Willem Friesem i, jak sądzę, nawet niewybranym wolnym agentem Emilem Ekiyorem (Alabama) może być częścią konkursu (jako ktoś, kogo miałem w mojej pierwszej setce ogólnych perspektyw w kwietniu ubiegłego roku).

Bez względu na to, kto tam zaczyna — nawet jeśli kompensacja może nie być tak drastyczna jak jedno z miejsc na sprzęt, ponieważ masz te zderzaki po obu stronach, a skondensowaną przestrzeń do zarządzania — ma potencjał, aby być naprawdę słabym link jeszcze raz. Co więcej, nie będziesz miał sprawdzonych alternatyw, do których mógłbyś się zwrócić.

Ta trzyosobowa pula prawdopodobnie zostanie również wybrana w przypadku kontuzji podczas obrotu, a ty możesz patrzeć na rozwojowy projekt wślizgu w Blake Freeland (którego dokonali jednej z pierwszych selekcji trzeciego dnia w drafcie w tym roku) jako podstawowa opcja w przypadku kontuzji na którejkolwiek z krawędzi linii.

Z jego talentem sportowym nie można mieć nadziei, że zostanie w drużynie treningowej – jednak uważam, że ma wiele do naprawienia, zanim przetrwa w NFL. Perspektywy w przypadku kontuzji mogą nie być zbyt różowe.

Jacksonville Jaguars, AFC South – Elastyczne rezerwowe wnętrze D-lineman

Podczas gdy Roy Robertson-Harris przez całą swoją karierę był znakomitym zawodnikiem pomiędzy atakiem a obrońcą i naprawdę przejmował kontrolę nad odcinkami meczów pod koniec ubiegłego sezonu, coś, co moim zdaniem może być kluczowe dla tej obrony w Jacksonville, to ich duet prawdziwych ataków obronnych w DaVon Hamilton i Folorunso Fatukasi.

W szczególności uważam, że ich wymienność ustawiania się w odstępie A lub B i dokonywanie tych późnych przesunięć w zależności od ruchu przodem i tego, jak kluczowe może to być dla ich zdolności do zatrzymania biegu, jest czymś, co będę śledzić. Biorąc to pod uwagę, jestem zainteresowany tym, co się stanie, jeśli zmierzą się z zespołami, które zmuszają ich do pozostania w dużej mierze w personelu podstawowym lub jak ogólnie czują się komfortowo, obracając się w elementach drugiej struny.

Adam Gotsis miał trzy naprawdę mocne występy w zeszłym sezonie dla Denver, patrząc na jego cotygodniowe oceny w Pro Football Focus, ale poza tym liczba ta mieściła się prawie wyłącznie w przedziale od 50 do 60. Michael Dogbe ma mniej niż 700 skoków w karierze w ciągu czterech lat spędzonych w Arizonie – nie bez powodu – ponieważ miniony sezon był jego najgorszym jak dotąd.

Wyciągnęli Tylera Lacy’ego ze stanu Oklahoma w czwartej rundzie, ale dla mnie jest on w zasadzie polisą ubezpieczeniową na wypadek, gdyby Robertson-Harris został wyruchany lub po prostu potrzebował kilku zdjęć, aby zachować świeżość, jako ktoś, kto na studiach prawie wyłącznie ustawiał się w kolejce między Technika 4i i 6.

Naprawdę nie ma na czym polegać, jeśli jeden z ich dwóch starterów we wnętrzu ulegnie awarii, co może zmusić ich do czystej jednostki z równym frontem. Robertson-Harris to prawdziwa trójka i musisz zamienić go i nos na krótko przed pstryknięciem w oparciu o ofensywną zmianę obrazu – lub inne kreatywne sposoby wykorzystania wymiany luk.

Tennessee Titans, odbiornik AFC South – Z

Mógłbym z łatwością zostać tutaj rezerwowym pomocnikiem, ponieważ Tytani wymienili swój duet na drugim poziomie defensywnym na dwóch potencjalnych graczy, którzy mogą się wybić z przedłużonym czasem gry w postaci Monty’ego Rice’a i Azeeza Al-Shaaira. Ale liczą na to, że Ben Niemann po swoim pierwszym sezonie dobrej gry będzie opatrunkiem w przypadku kontuzji, bez niczego innego.

Jednak fajniej jest tutaj mówić o szerokich odbiornikach, a dynamiczna gra z tej pozycji jest tym, czego tej grupie najbardziej brakuje. Zeszłoroczny wybór w pierwszej rundzie (i zasadniczo bezpośredni zamiennik AJ Browna) Treylon Burks pokazał, że może wyróżniać się w podobny sposób, jako potężny pionek zagrażający i specjalista od łapania za środkiem.

Byli w stanie przywrócić Nicka Westbrooka-Ikhine’a na kolejny rok za 1,25 miliona dolarów, jako kolejnego faceta, który może wygrać przez kontakt i być opcją jako duży automat. Poza tym lubię Kyle’a Phillipsa jako bardziej szybkiego separatora pod spodem i który może wygrywać na bardziej skomplikowanych trasach, jako kogoś, kto miał obiecujący start jako wybór w piątej rundzie, zanim jego debiutancki sezon został przerwany przez kontuzje ścięgna podkolanowego .

Może do pewnego stopnia grać Z, ale nie jest typowym flankującym z przesunięciem, który zmusza obronę do zagrania kogoś na górze, aby zapewnić okazje jeden na jednego z tyłu. Nie jest też kimś, dla kogo chcesz ustawić okazje do ucieczki po złapaniu, gdy ustawiasz go w stosach i zapewniasz swobodny dostęp na skrzyżowaniach.

Oni po prostu tak naprawdę nie mają nikogo w składzie w takiej formie, a obrona łatwiej cię do pewnego stopnia blokować, ponieważ nie atakujesz wszystkich obszarów pola.

Denver Broncos, AFC West — Głębokość wnętrza w kształcie litery O

Broncos doświadczają dramatycznej zmiany w defensywie, przechodząc od Vica Fangio prowadzącego do jednego z jego uczniów w Ejiro Evero, który chce oprzeć wszystko na wielu konstrukcjach z podzielonym bezpieczeństwem i light boxach, do agresywnego sposobu myślenia Vance’a Josepha, który chce dyktować warunki swoim przeciwnikom, wprowadzając dodatkowe ciała w grze podań.

Chociaż może być trochę okresu przystosowawczego i będą potrzebować kilku swoich młodych chłopaków, aby awansować, mają wszystkie elementy, aby kontynuować grę na wysokim poziomie.

Gdy Sean Payton przejął obowiązki głównego trenera, natychmiast odebrał panowanie dyrektorowi generalnemu George’owi Patonowi i zainwestował znaczne środki finansowe w linię ofensywną z lewym obrońcą Benem Powersem i prawym obrońcą Mike’em McGlincheyem (któremu łącznie płacą prawie 140 milionów dolarów). w ciągu najbliższych czterech lat).

Jednak patrząc na resztę wykresu głębokości, podczas gdy Juliana Fleminga określiłbym jako wysokiej jakości wsparcie z dużym doświadczeniem w obu miejscach walki, nie mają nikogo godnego uwagi, który mógłby wesprzeć jedno z tych trzech miejsc wewnętrznych.

Quinn Bailey i Luke Wattenberg łącznie zdobyli nieco ponad 300 snapów w swojej młodej karierze (pięć połączonych sezonów), a Kyle Fuller – nie były obrońca Bears Pro Bowl – zanotował trzycyfrowe snapy tylko w jednym ze swoich pięciu sezonów jako zawodowiec.

Do przedostatniego wyboru tegorocznego draftu dodali Alexa Forsytha z Oregonu, którego właściwie uważałem za jednego z większych śpiących na tej pozycji. Jednak biorąc pod uwagę skład tej linii Broncos O, bardziej prawdopodobne wydaje się podejście oparte na lukach, oparte na dostępnym personelu.

Podczas gdy ja patrzyłem na nowicjusza jako czysto szerokiego centrum, chyba że ułatwiasz mu rolę, która wzmacnia jego blokowanie w ruchu, co tworzy dość wyraźny kontrast z ich obecnym starterem na osi obrotu w Lloyd Cushenberry III.

Kansas City Chiefs, AFC West – Potężny łapacz podań

Jak powiedziałem w moim przeglądzie draftu i składu AFC West, nie byłem wielkim fanem klasy zebranej przez Kansas City pod koniec kwietnia ani sposobu, w jaki podeszli do odejścia ich początkowego duetu.

Chociaż płacili wysoką cenę za Jawaana Taylora w wysokości 20 milionów rocznie, jeśli utrzymają go przy właściwym ataku, myślę, że to zdecydowana poprawa w stosunku do Andrew Wyliego. Ale powód, dla którego czuję się komfortowo z tym posunięciem, by podpisać kontrakt z weteranem Donovanem Smithem, aby chronić ślepą stronę Patricka Mahomesa, jest dla mnie niepokojący. Nie tylko pozwolił na sześć worków w zeszłym sezonie, ale miał także remis w 13 rzutach karnych przeciwko niemu – a z łatwością mogło ich być jeszcze więcej.

Biorąc pod uwagę, że nadal mają Lucasa Nianga jako głównego rezerwowego i wybrali rozwojowego gracza w postaci Wanyi Morrisa pod koniec pierwszej setki, ufam im na razie. I chociaż Frank Clark podpisał kontrakt na rok ze swoimi rywalami z dywizji w Denver, co oznacza, że ​​nie mają zbyt wysokiego atakującego i kończącego typ z przewagi, uzupełnili tę grupę i zamiast tego skupię się na łapaniu podań ofensywnie grupować.

Chiefs mają kilku potencjalnych młodych kandydatów do ucieczki, wśród nich Kadarius Toney i Skyy Moore, wraz z wyznaczonym zagrożeniem w pionie i poziomie w postaci Marqueza Valdesa-Scantlinga i niezawodnym celem w środku pola w postaci Richiego Jamesa Jr.

Jednak po utracie Juju Smith-Schuster jako ich gniazda mocy, o ile nie uznasz MVS za coś w rodzaju „dużego” odbiornika innego niż długa budowa, jedynym odbiornikiem z jakimkolwiek profesjonalnym doświadczeniem jest Justin Watson, który często widział boisko , ale bardziej jako bloker i sporadyczne głębokie zagrożenie.

Nie mają nikogo poza Travisem Kelce, którego konsekwentnie lubią pracować między krótkimi i średnimi strefami z ramą, która nadawałaby się do tej roli. Być może spodziewają się, że piąty runda Cornell Powell lub UDFA Justyn Ross z zeszłego roku rzeczywiście przyczynią się do tego, ponieważ do tej pory łączyli tylko trzy snapy z powodu kontuzji. W przeciwnym razie DeAndre Hopkins byłby prawie idealny.

Las Vegas Raiders, AFC West – Prawy obrońca

Nawet najbardziej optymistyczni fani Raiders muszą być zaniepokojeni tą obroną, która oprócz niewidocznej supergwiazdy w postaci Maxxa Crosby’ego ma może dwóch innych graczy, którzy wystartowaliby w połowie innych drużyn w całej lidze.

Widziałem, jak grupa niedawnych poborowych dość szybko wkracza na czołowe stanowiska, ale jeśli ten pośpiech może konsekwentnie wracać do domu bez wysyłania dodatkowych ciał (z dodatkiem wybryku natury w siódmym miejscu w klasyfikacji generalnej Tyree Wilson), DC Patrick Graham ma pokazał, że może zaciemnić obraz na zapleczu na tyle, aby dać frontowi trochę czasu na zwycięstwo.

Wolałbym jednak spojrzeć na ofensywną stronę piłki, gdzie Josh McDaniel będzie kontynuował budowanie wokół bardziej oldschoolowego 21-osobowego ataku, na czele którego stoi Josh Jacobs. Ale pomimo braku tradycyjnego odbiornika głębokiego zagrożenia, mają też wystarczającą liczbę łapaczy podań, którzy mogą wygrywać pojedynki i wiedzą, jak atakować przestrzeń, gdy chcą rozłożyć obronę.

Zakładając, że stopa Jimmy’ego G jest w porządku do otwarcia sezonu, linia O jest jedyną jednostką, która naprawdę mnie martwi. W szczególności, jeśli Dylan Parham pozostanie na lewej obronie w swoim drugim sezonie, prawa strona może okazać się poważnym problemem. Alex Bars i Jermaine Eluemunor mają obecnie zacząć odpowiednio od gardy i ataku.

Ten ostatni ma osiągnięcia, które sugerowałyby, że miniony sezon był bardziej odstający, ale zdobył zdecydowanie najlepszą ocenę PFF w swojej karierze (75,3) i mógł osiedlić się w jednym miejscu. Z drugiej strony Bars nigdy nie uzyskał oceny powyżej 53,3 w ciągu swoich czterech sezonów jako zawodowiec, z 50 całkowitymi presjami w 965 zatrzaskach blokujących podania.

Za nim Netane Muti i Hroniss Grasu połączyli siły w zaledwie 750 snapach w ciągu ostatnich trzech lat, a Greg Van Roten zawsze był opcją zastępczą. Jedyne nazwisko, które mnie trochę ekscytuje, to UDFA McClendon Curtis, który ma ogromną naturalną moc, ale będzie musiał stawić czoła drastycznej krzywej uczenia się, pochodzącej z UT-Chattanooga w FCS.

Los Angeles Chargers, AFC West – Combo napięty koniec

Wielkim wydarzeniem dla Bolts zmierzających do 2023 roku jest fundamentalna zmiana z obszarów, które chcą atakować w ataku. Przechodząc od najmniej zorientowanego pionowo i dość statycznego koordynatora ofensywy w postaci Joe Lombardiego do znacznie bardziej zróżnicowanego rozgrywającego w postaci Kellena Moore’a i przygotowując Quentina Johnstona z TCU w pierwszej rundzie, przeciwnicy będą musieli wziąć pod uwagę atak z dołu pola i jardy… zagrożenia połowowe w znacznie większym stopniu.

Jednak patrząc na podstawowe liczby koordynowanych przez Moore’a Cowboys ’22 (w neutralnych scenariuszach gry), byli oni najbardziej wydajni z 12 pracowników. Teraz, wybierając Johnstona, aby nadać korpusowi odbierającemu więcej dynamizmu w bieganiu za złapaniem, aby dodać do wygrywającego piłkę pionowego celu w postaci Mike’a Williamsa i mistrza biegania po śliskiej trasie w slocie w postaci Keenana Allena, można by pomyśleć, że chcą aby zebrać tych trzech facetów razem na boisku.

Jednak ich OC generalnie działało z bardziej tradycyjnymi zagrywkami typu Y i aby nadal zachować równowagę run-pass, facet w tym miejscu, który może być plusem w obu aspektach, powinien być czymś, czego szukają w celu uzupełnienia tej grupy pozycji umiejętności.

Gerald Everett jest bardziej uwielbionym przyjmującym w automatach i obrońcą, który powinien czerpać korzyści z rzucania mu piłki w ruchu z przestrzenią do pracy nad okazjami RAC, ale nie jest kimś, za kim chcesz biegać w momencie. Donald Parham to typowy były koszykarz przerobiony na ponadgabarytowego elastycznego TE, który potrafi podbijać głowy obrońców, a zwłaszcza na linii bramkowej.

Wreszcie, Tre’ McKitty ma profil do tej roli, ale był prawie czystym blokerem i był pod tym względem wątpliwy. W swojej dwuletniej karierze osiągnął wynik poniżej 0,5 jarda w liczbie jardów na trasę, aw zeszłym roku był dosłownie ostatni wśród 103 ciasnych końcówek z co najmniej 50 zatrzaskami blokującymi pod względem oceny PFF (32,2). .

Jeśli podobał Ci się ten podział, rozważ obejrzenie oryginalnego filmu i zachęcamy do sprawdzenia wszystkich innych moich pisemnych treści tutaj !

Twitter: @halilsfbtalk

Instagram: @halilsrealfootballtalk