5 przypadków, w których Rafael Nadal nieoczekiwanie wcześnie odpadł z turniejów Wielkiego Szlema

Rafael Nadal uważany jest nie tylko za legendę tenisa, ale także za jednego z najwybitniejszych sportowców wszechczasów. Hiszpan stał się pierwszym człowiekiem w historii, który w erze otwartej zdobył 222 tytuły Wielkiego Szlema. Jego pokorny charakter, postawa „nigdy nie mów umrzeć” i zaraźliwa więź z fanami na całym świecie ugruntowały jego status cenionego wzoru do naśladowania i latarni morskiej inspiracji.

Były numer 1 na świecie spełnił oczekiwania, jakie sobie postawił na początku swojej kariery tenisowej. Zdobył znaczące tytuły na całym świecie i ma nienaganny wskaźnik sukcesu na poziomie 87% na najważniejszych wydarzeniach. Jednak nawet najlepsi gracze na świecie mogą mieć zły dzień w biurze, a porażka zawsze jest częścią zwycięstwa na dłuższą metę.

W związku z tym przyjrzyjmy się pięciu przypadkom, w których Nadal w swojej karierze wcześnie odpadł z turniejów Wielkiego Szlema.

5) Mistrzostwa Wimbledonu 2005: Wyjście z drugiej rundy z rąk Gillesa Mullera

Rafael Nadal zadebiutował w Wielkim Szlemie na Mistrzostwach Wimbledonu w 2003 roku. W środowisku tenisowym wokół niego zrobiło się głośno, gdy w trakcie swojej młodej kariery zawodowej piął się po szczeblach kariery. Hiszpan pomyślnie rozpoczął swoją przygodę w najważniejszych turniejach i zanotował solidny występ w trzeciej rundzie Wimbledonu.

Do rywalizacji wrócił w 2005 roku i tym razem dołączył do All-England Club po sensacyjnym triumfie w turnieju French Open . Jednak Nadal nie był w stanie powtórzyć dobrego występu na mistrzostwach Wimbledonu. Pomimo pewnego zwycięstwa nad Vincentem Spadeą w pierwszej rundzie, w drugiej miał trudności z przechytrzeniem Gilesa Mullera. Leworęczny luksemburski pokonał Nadala 6:4, 4:6, 6:3, 6:4 po czterech setach.

Hiszpan pozytywnie przyjął wynik i zagrał na boisku, aby zdobyć pięć tytułów po sezonie na boisku trawiastym. Zdobywał trofea w Bastad, Stuttgarcie, Toronto, Pekinie i Madrycie.

4) French Open 2009: Zaskoczony szwedzkim oszustem Robinem Soderlingiem w czwartej rundzie

Godna uwagi jest zdecydowana dominacja i nietykalny rekord Rafaela Nadala w Paryżu. Jego wskaźnik sukcesu na kortach ziemnych Major wynosi 97%, zdobywając 112 zwycięstw w 115 meczach i rekordową liczbę 14 tytułów French Open. W 2022 roku Hiszpan stał się najstarszym zawodnikiem, który zdobył trofeum major na French Open (w wieku 36 lat), pokonując w meczu na szczycie Caspera Ruuda w prostych setach.

Nadal poniósł największą porażkę w French Open w 2009 roku przeciwko Robinowi Soderlingowi. Zdobywszy cztery tytuły z rzędu na tej imprezie, był wyraźnym faworytem do zdobycia piątego tytułu French Open w tym sezonie.

Po lekkim pokonaniu przeciwników w drodze do czwartej rundy Nadal miał trudności z rozwiązaniem zagadki przeciwko uderzającemu Szwedowi Robinowi Soderlingowi. Udało mu się wykończyć utalentowanego zawodnika, ale ostatecznie nie udało mu się to i przegrał w ciągu trzech godzin i trzydziestu minut 6:2, 6:7(2), 6:4, 7:6(2).

3) Mistrzostwa Wimbledonu 2012: Zaskoczony czeskim zawodnikiem Lukasem Rosolem w drugiej rundzie

Rafael Nadal wziął udział w mistrzostwach Wimbledonu w 2012 roku dzięki solidnemu zajęciu drugiego miejsca w Australian Open i wywalczeniu tytułu podczas French Open.

Oczekiwania były duże w stosunku do Hiszpana grającego na trawie, ponieważ w swoich poprzednich pięciu występach dotarł do finału na Wimbledonie i w niesamowity sposób zdobył dwa tytuły w All-England Club.

Pomimo dobrego startu w pierwszej rundzie z Thomazem Bellucim, Nadalowi nie udało się pokonać Lukasa Rosola w drugiej. Nie pozostawił kamienia obojętnym, aby przekroczyć linię przeciwko Czechowi, ale przegrał walkę w pięciosetowym pojedynku 6-7(9), 6-4, 6-4, 2-6, 6-4.

Po porażce Nadal zrobił sobie sześciomiesięczną przerwę od tenisa i wrócił do gry w lutym 2013 roku podczas Chile Open.

2) Mistrzostwa Wimbledonu 2013: Wczesna przeszkoda przeciwko Steve’owi Darcisowi w pierwszej rundzie

Po bardzo potrzebnej przerwie w połowie 2012 roku Rafael Nadal wyglądał na świeżego, aby w 2013 roku ponownie rywalizować na najwyższym poziomie i po powrocie nie zawiódł. Rozpoczął sezon mocnym akcentem, zapewniając sobie drugie miejsce w Chile Open i ma na swoim koncie występy, które zapewniły mu tytuł w Sao Paulo, Acapulco, Indian Wells, Barcelonie, Madrycie, Rzymie i Paryżu, zanim wziął udział w Mistrzostwach Wimbledonu 2013.

Rozstawiony na piątym miejscu na boisku trawiastym Nadal w pierwszej rundzie zmierzył się ze Stevem Darcisem. Belgijczyk oszołomił Hiszpana w prostych setach 7:6(4), 7-6(8), 6:4, ku wielkiemu zaskoczeniu londyńskiej publiczności w All England Club.

To była pierwsza porażka Nadala w pierwszej rundzie dużego turnieju.

1) Australian Open 2016: Hiszpan Fernando Verdasco mści się za porażkę w maratonie z Rafaelem Nadalem w pierwszej rundzie

Były gracz nr 7 na świecie Fernando Verdasco jest jedynym graczem poza Stevem Darcisem, który pokonał Rafaela Nadala w pierwszej rundzie dużego turnieju.

Nadal miał przeciętny rok 2015 i nie udało mu się przejść dalej niż ćwierćfinał żadnego z najważniejszych wydarzeń. Mając nadzieję na odzyskanie formy na najwyższym poziomie, wszedł do Australian Open 2016 po zajęciu drugiego miejsca w Qatar Open .

Jego fatalna forma utrzymała się w Melbourne, gdy Fernando Verdasco przechytrzył swojego kolegę z Hiszpanii w kolejnym klasyku w pięciu setach 7-6, 4-6, 3-6, 7-6, 6-2 w pierwszej rundzie.

Zemsta Verdasco następowała od 2009 roku, kiedy Nadal zwyciężył podczas pięciogodzinnego maratonu w półfinale Australian Open 2009. Jego zwycięstwo nie okazało się jednak znaczące, ponieważ odpadł w drugiej rundzie australijskiego turnieju Open 2016 przeciwko Dudi Seli w czterech setach.