2 powody, dla których Alexander Bublik powinien być silnym pretendentem na Wimbledonie 2023

Aleksander Bublik z Kazachstanu pokonał Andrieja Rublowa z Rosji 6:3, 3:6, 6:3 i zdobył tytuł w Halle w niedzielę 25 czerwca. Był to pierwszy tytuł ATP 500 26-latka, a kilka innych pokonał lubianych graczy, takich jak Alexander Zverev i Jannik Sinner, zanim pokonał Rosjanina w finale.

Bublik jest ekscytującym graczem do oglądania i prawie nigdy nie przestaje zabawiać tłumu. Triumf tytułu w Halle był oświadczeniem, które wygłosił przed Wimbledonem 2023, co stawia go również wśród pretendentów do stuletniego turnieju.

W związku z tym przyjrzyjmy się dwóm powodom, dla których Alexander Bublik może sprawić kilka niespodzianek na Wimbledonie.

#1 Zdolność Alexandra Bublika do łączenia mocy z subtelnym dotykiem

Bublik wykazał się wyjątkową umiejętnością łączenia mocy z jedwabistym dotykiem. Z jednej strony z dużą siłą odpalał swój pierwszy serwis na wyjeździe, z drugiej ciągnąc rywali do siatki wielokrotnymi rzutami zrzutu.

Szybkość jego ręki oznaczała również, że udało mu się zdobyć wiele punktów dzięki wolejom z dziedzińca boiska. Zdecydowanie ma obecnie jedną z lepszych kombinacji drop shotów i wolejów w światowym tenisie. Bardzo niewielu graczy na świecie faktycznie gra woleja kroplą tak dobrze, jak robi to Kazach.

Poza tym Bublik strzelił 21 asów w finale i 14 więcej w półfinale, co podkreśla waleczność jego serwisu. Wszystko to przyda się również w Wimbledonie.

#2 Zdolność do dobrego pokrycia kortu

Alexander Bublik jest również obdarzony parą silnych nóg, które pozwalają mu naprawdę dobrze stąpać po korcie. W finale Rublow zmusił go do poruszania się z boku na bok swoimi strzałami pod kątem, ale Kazach był w stanie naprawdę dobrze pokryć szerokość linii bazowej.

Co więcej, jego umiejętność dość zręcznego zapuszczania się do przodu pozwoliła mu naprawdę dobrze śledzić jego rzuty zrzutu. Jego dynamizm i zwinność będą cennymi atutami nadchodzącego Wimbledonu. Jedyną rzeczą, która wydaje się działać przeciwko niemu, jest jego skłonność do przyjmowania podejścia wysokiego ryzyka, które może przynieść efekt przeciwny do zamierzonego.

Skłonność Bublika do grania lobami często czyni go podatnym na potencjalne uderzenie znad głowy przeciwnika. Jeśli Kazachczyk popracuje nad powyższym aspektem, będzie siłą, z którą trzeba będzie się liczyć w turnieju w przyszłym miesiącu.