10 problemów z MCU i jak należy je naprawić

Marvel Cinematic Universe (w skrócie MCU) spotkało się z dużą krytyką po premierze Avengers: Endgame, a nawet wcześniej. Ponieważ jest w tym względzie wiele punktów, począwszy od tonalnego uderzenia kręgosłupa szyjnego w Thor: Miłość i grzmot po niespójne teksty pomiędzy filmami, przeglądanie ich wszystkich może być nieco przytłaczające.

Biorąc pod uwagę, że MCU istnieje już ponad dekadę, to więcej niż wystarczająco dużo czasu, aby przeanalizować kilka uzasadnionych problemów z nim związanych i dowiedzieć się, jak należy je rozwiązać. Choć nie jest to sekcja zwłok, powinno to zapewnić kontekst dla bardziej uzasadnionych skarg, jakie wydaje się zbierać świat filmowy, zwłaszcza ostatnio.

Zastrzeżenie: Ponieważ dotyczy to treści Marvela z dekady, w przypadku różnych filmów i programów telewizyjnych pojawiają się ostrzeżenia o spoilerach. Wszelkie opinie wyrażone tutaj są wyłącznie opiniami autora.

Zbadano 10 największych problemów MCU wraz z kilkoma potencjalnymi poprawkami

1) Ignorowanie połowy Avengersów

Kiedy większość fanów wyobraża sobie MCU, zwykle myśli o Iron Manie, Kapitanie Ameryce lub Thorze. Nie pomagał fakt, że te trzy fazy praktycznie zdominowały fazę 1 i 2. Hulk miał tylko jeden film w fazie 1 i po tym uznano go za przegraną, Czarna Pantera miała premierę dopiero w fazie 3 u boku Kapitana Marvela, a film o Czarnej Wdowie ukazał się dopiero w fazie 4.

Problem ten staje się bardziej rażący podczas Avengers Endgame, gdzie tylko Kapitan Ameryka i Iron Man otrzymują duży rozwój postaci. Charakter Wdowy jest w większości sugerowany i niezbyt dobrze napisany, postać Hawkeye’a została ocalona jedynie dzięki jego powiązaniu, a Thor został w dużej mierze zredukowany do żartu, tak jak miało to miejsce w przypadku Ant-Mana.

Łatwym rozwiązaniem byłoby danie Hulkowi kolejnego filmu pomiędzy Age of Ultron a Thor: Ragnarok, umieszczenie filmu o Czarnej Wdowie pomiędzy Infinity War a Endgame i danie Hawkeye’owi własnego filmu. Film Kapitana Marvela, choć dobry na swój sposób, bardziej przypominał film wprowadzający pod koniec gry i powinien był mieć swoją premierę wcześniej.

2) Spider-Man Toma Hollanda dołączony do Iron Mana

Każdy fan komiksów powie Ci, że Spider-Man i Iron Man mają dobre stosunki robocze aż do Wojny Secesyjnej i innych historii, w których Spidey został wyrzucony z Wieży Avengera lub pokłócił się. Chociaż filmowa wersja Civil War dobrze przedstawiła wersję Spider-Mana Toma Hollanda, główną krytyką było to, że Spider-Man czuł się pusty w Homecoming i Daleko od domu.

Dla wyjaśnienia: Spider-Man jest bohaterem samym w sobie, z własną galerią łotrów i wychowaniem w klasie średniej. Jednak zarówno Mysterio, jak i Vulture w MCU mają pretensje do Iron Mana, w wyniku czego wydaje się, że Spider-Man jest po prostu następcą Iron Mana, a nie własną osobą. Sposobem na rozwiązanie tego problemu byłoby uniemożliwienie złoczyńcom żadnych pretensji do Iron Mana, a przyszłe filmy o Spider-Manie powinny skupiać się na jego własnych przygodach i galerii łotrów.

Należy zauważyć, że Spider-Man: No Way Home naprawił wiele krytycznych uwag, jakie ludzie mieli wobec wersji Spider-Mana stworzonej przez Toma Hollanda, nawet jeśli potrzebne było do tego skrzyżowanie wersji Tobeya Mcquire’a i Andrew Garfielda.

3) „Adaptacje” tylko z nazwy

MCU musiało zmienić sytuację, adaptując słynne historie z komiksów. Zwykle nie stanowi to problemu, ponieważ MCU zapewnia świetną grę aktorską i świetną prezentację. Przykładem historii lepiej opowiedzianej w MCU niż w komiksie jest fabuła Captain America: Civil War i Winter Soldier.

Problemy zaczęły pojawiać się wraz z Infinity War i Endgame, ale istniały od epoki Ultrona, wraz z motywami Ultrona i zmianami wprowadzonymi do Scarlet Witch i Quicksilver. Istnieją inne przykłady, takie jak adaptacje Infinity Saga i serial aktorski Secret Invasion.

Dla wyjaśnienia, Tajna Inwazja została przekształcona w polityczny thriller science-fiction, a nie w film o oszustach w stylu The Thing, a motywy Thanosa zostały zmienione między innymi w Infinity War i Endgame. Możliwa jest filmowa adaptacja niektórych wydarzeń wiernie oddająca komiks , ale najpierw należy rozwiązać bieżące kwestie dotyczące praw.

4) Za dużo Batosów

Bathos nawiązuje do stylu opowiadania historii, w którym coś poważnego przechodzi w trywialne, jak na przykład potężna scena wojenna nagle przecięta do czegoś przyziemnego i głupiego lub bardziej swobodnego dialogu następującego po epickim i wspaniałym dialogu. W przypadku MCU koronnym przykładem jest Thor: Love and Thunder z fazy 4.

We wspomnianym filmie Thora wydawało się, że wszystko zostało podcięte przez zdecydowanie za dużo humoru, problem, który większość ludzi miała z resztą MCU, gdzie poważny lub serdeczny moment jest podcinany żartem, podobnie jak grube żarty Thora w grze Endgame. W przypadku Thor: Love and Thunder zrujnowało to zupełnie dobrą historię.

Chociaż skarga jest słuszna, zaczęła być denerwująca dopiero w fazie 4. Jeśli już, to fakt, że w filmach takich jak Wakanda Forever i Strażnicy Galaktyki 3 humor dobrze łączy się z poważnym tonem, pokazuje, że to może działać. Problemem nie jest humor, ale jakość pisania wokół niego.

5) Zbyt duże przyjmowanie kultury spoilerów

W związku z kilkoma ujawnieniami na temat sposobu, w jaki Avengers: Endgame traktowano za kulisami, ostatnio wywiązała się bardzo poważna dyskusja na temat sposobu traktowania spoilerów na poziomie korporacyjnym. Ekspozycje sprowadzają się do tego: w filmach całe scenariusze są całkowicie zaciemnione, z wyjątkiem poszczególnych ról i kwestii, co powoduje, że aktorzy są zdezorientowani, źle przekazują kwestie i nie wykazują odpowiednich emocji.

W kontaktach międzyludzkich oczywiście należy unikać spoilerów, ponieważ mogą one zrujnować historię. Dlatego w recenzjach lub artykułach dyskusyjnych dodawane są ostrzeżenia o spoilerach. Problem w tym, że Marvel zaczął znacznie bardziej skupiać się na unikaniu przecieków i spoilerów, odkąd Ant-Man and the Wasp: Quantamania miał poważny wyciek scenariusza przed premierą.

Zmienianie scenariuszy w celu wspierania różnych aktorów jest powszechne, podobnie jak niemówienie aktorom pewnych rzeczy na temat ich postaci lub historii w celu wywołania autentycznych reakcji, co miało miejsce w kilku wcześniejszych filmach, takich jak Pogromcy duchów czy Gwiezdne wojny. Należy jednak porzucić praktykę całkowitego zaciemniania scenariuszy, aby uniknąć „psucia” treści aktorom, w przeciwnym razie produkcja ucierpi na tym.

6) Nadużycia w miejscu pracy

Podczas strajków WGA i SAG-AFTRA Marvel i MCU były przedmiotem dyskusji na temat przemocy w miejscu pracy. Jest to szczególnie aktualne, biorąc pod uwagę, że wszystkie zespoły Marvela zajmujące się efektami specjalnymi głosowały za utworzeniem związku zawodowego.

Rok 2023 jest pełen doniesień o strajkach mających miejsce w wielu miejscach w miejscu pracy, szczególnie w Ameryce. Od aktorów, przez pisarzy, po pracowników branży motoryzacyjnej – ceny wszystkiego rosną, podczas gdy dyrektorzy generalni zarabiają więcej niż ich pracownicy – ​​rozsądnie jest mówić o trudnych warunkach, w jakich doświadczyli pracownicy MCU.

Od pensji, z której ledwo można przeżyć, po różne studia efektów specjalnych zamykające drzwi na etapie postprodukcji, ponieważ nie dostały ani centa za swoje wysiłki i wyzysk w godzinach pracy, wysiłki na rzecz tworzenia związków zawodowych są uważane za historyczne wydarzenie w branży. Gdyby Disney i Marvel traktowały swoich pracowników uczciwie i dobrze im płaciły, potencjalnie można by tego uniknąć.

7) Przesycenie z malejącymi zyskami

Przesycenie rynku wieloma filmami, programami i innymi towarami, zwłaszcza przy napiętym harmonogramie premier, doprowadziło do zjawiska, które wielu nazywa „zmęczeniem superbohaterami”. Realistycznie rzecz biorąc, nie chodzi tu o zmęczenie superbohaterem, bo pozytywnie przyjęto Across the Spider-Verse i Strażników Galaktyki 3.

Problemem jest zarówno jakość, jak i ilość – uwalnia się zbyt dużo tego samego materiału. Jako problem można wskazać słabą wydajność fazy 4, ale problem ten sięga nieco głębiej niż tylko jeden okres czasu. Widzowie nadal uwielbiają historie o superbohaterach, Batman to udowodnił.

Problem w tym, że treści jest tak dużo, że MCU zaczęło przyprawiać ludzi o ból kręgosłupa szyjnego i szum medialny, począwszy od połowy fazy 3 w 2017 r. Zasadniczo jest ich za dużo, aby jedna osoba mogła się w miarę cieszyć, a wszystko to wydaje się również nadchodzić wyjść zbyt szybko. Zwolnienie pomogłoby.

8) Wszystko wydaje się takie samo

Jest to uwaga uzupełniająca do punktów 3, 4 i 7. Producenci i scenarzyści „Across the Spider-Verse” Phil Lord i Chris Miller udzielili wywiadu dla magazynu Rolling Stone w czerwcu 2023 r. na temat wspomnianego wcześniej problemu tzw. „zmęczenia superbohaterami”. W wywiadzie Miller stwierdził:

„Nie sądzę, że to zmęczenie superbohaterem. Uważam, że to „film, który przypomina film, który widziałem kilkanaście razy”… Jeśli używasz tej samej struktury opowieści, tego samego stylu i tego samego tonu i ten sam klimat, co filmy i programy, które pojawiły się wcześniej, nie ma znaczenia, jaki to gatunek. To będzie nudne dla ludzi”.

Lord dodał w szczególności, że widzów teatralnych nie można nasycić wieloświatowymi stawkami, Easter Eggami i wielkimi ujawnieniami, gdy interesują ich jedynie relacje między postaciami. James Gunn wygłosił podobne oświadczenia w kwietniu na temat bohaterów DC i Marvela oraz tego, dlaczego ważne jest, aby postacie były na pierwszym planie.

Istota tej skargi jest prosta: wszyscy bohaterowie sprawiają wrażenie mądrali, same historie w nadmiernym stopniu opierają się na wspomnianych wcześniej wieloświatowych szaleństwach i Easter Eggach, a postacie nie mają miejsca na rozwój i oddychanie, ponieważ są zbyt skupione na opowiadaniu historii. historie z wielkim obrazem. To dlatego Eternals zostało przeszukane przez Shang-Chi.

9) Za dużo postaci, za mało rozwoju

Aby rozwinąć punkt 8, w Marvel Comics jest wiele postaci. Można się tego jednak spodziewać, ponieważ komiksy mają grubo ponad 50 lat. Problem z MCU polega obecnie na tym, że próbuje ono wprowadzić zbyt wiele postaci, zbyt szybko i dopasować ogólny obraz, przerywając jednocześnie historię.

Innymi słowy, problemem jest brak wystarczającej liczby samodzielnych historii. Wakanda Forever i Guardians 3 były wystarczająco samodzielne, aby stworzyć swoje historie. Spider-Man: No Way Home było świętem Spider-Mana na żywo, tylko w przypadku historii Spider-Mana na żywo. Ale są też przykłady, takie jak wspomniani Wiecznościowcy, Tajna Inwazja i inne, które nadmiernie polegają na zbyt wielu wywołaniach zwrotnych i odniesieniach.

Starsze filmy MCU działały, ponieważ pomimo istnienia tkanki łącznej opowiadały własne historie. Jest zbyt mało nowych postaci, aby widzowie mogli je naprawdę wchłonąć, jeśli w ogóle pojawią się ponownie. Powtórzę jeszcze raz: kluczem jest spowolnienie i pozostawienie rzeczy samodzielnym, zanim wprowadzimy większy wszechświat, który tak się nie dzieje.

10) Programy Disney Plus są za krótkie/niewłaściwie prowadzone

Każdy ma swój ulubiony serial aktorski MCU, chociaż nawet fani mogą zgodzić się co do jednego krytycznego problemu: dopasowują się do formy skracania i usprawniania telewizji, aby zmieściła się w krótszych ramach czasowych kosztem historii i ogólnych produkcji. To ogólny problem Hollywood, ale MCU ma go w nadmiarze.

Więcej niż jeden serial w serwisie streamingowym Disney+ był krytykowany za zakończenie w sposób antyklimatyczny lub po prostu za niespełnianie standardów określonych przez filmy. Długość programów sprawia, że ​​mają one wrażenie skróconych filmów, a nie wykorzystania mocnych stron telewizji do kontynuacji po pierwszym sezonie.

Na przykład Wandavision mogło mieć kolejny sezon na opracowanie fabuły SWORD. Zbliża się kolejny sezon Lokiego i co jeśli…? ma podobnie kolejny sezon. Jednak w porównaniu do Agentów SHIELD czy seriali Netflix, takich jak Jessica Jones czy Luke Cage, potrzeba więcej odcinków i więcej czasu, aby wszystko rozwijało się prawidłowo.

W miarę jak Marvel Cinematic Universe będzie kontynuowany w roku 2023, warto było zwrócić uwagę na wszystkie przeszłe i obecne błędy oraz sposoby ich naprawienia. Chociaż mogło to być tylko 10 głównych błędów, niewątpliwie jest ich więcej, które inni fani mogliby wskazać z takim samym stopniem legitymizacji.

Celem takiej listy nie jest potępianie MCU. Pojawiło się na niej kilka lepszych adaptacji live-action Marvela od czasu trylogii filmów Sama Raimiego Spider-Mana . Zdrowa dawka krytyki może zdziałać wiele, co mamy nadzieję udowodnił ten artykuł.